หน้าแรก  
HakkaPeople(Thai) ชุมชนชาวฮากกา 泰國客家 Hakka people .  
ที่ใดมีตะวันขึ้น ที่นั้นมีชาวจีน ที่ใดมีชาวจีน ที่นั้นมีเค่อเจียเหริน(客家人) hakkapeople.com

รากเหง้าลูกมังกร-ตระกูลเฉิน (陈 หรือ แซ่ตั้ง)

รูปภาพของ เฉินซิ่วเชง

รากเหง้าลูกมังกร-ตระกูลเฉิน (陈 หรือ แซ่ตั้ง)

http://www.tcbl-thai.net/index.php?lay=show&ac=article&Id=538957214

แซ่ตั้ง หรือ เฉิน (陈)ในภาษาจีนกลาง อันเป็นหนึ่งในห้าตระกูล
ที่มีประชากรมากที่สุดในโลก

ธงตราสัญญลักษณ์ประจำตระกูลเฉิน ในบันทึกของโลก

ต้น กำเนิดของตระกูลเฉิน คงต้องย้อนหลังกลับไปก่อนคริสตกาล 1043 ปี
ในสมัยโจวอู่อ๋อง (周武王-ดูภาพประกอบ)
กษัตริย์ในแคว้นโจวตะวันตก (西周)
ได้ค้นหาทายาทของกษัตริย์ซุ่นตี้ (舜帝)ของราชวงซาง (商)
ซึ่งได้ล่มสลายไปแล้ว จนได้พบกุยหม่าน (妫满) ซึ่งเป็นทายาทสืบสกุลของซุ่นดี้
อู่อ๋องจึงได้ยกลูกสาวให้แต่งงานกับเขา และแต่งตั้งให้เป็นขุนนางปกครองเมืองเฉิน
ปัจจุบันคืออำเภอฮว่วยหยัง(淮阳)ในมณฑลเหอหนาน)
เพื่อให้เฝ้าสุสานของซุ่นดี้ เมื่อกุยหม่านเสียชีวิต ได้รับพระราชทานนามว่า
เฉินหูกง (陈胡公) อันเป็นต้นกำเนิดของตระกูลเฉิน
โดยทายาทรุ่นหลังของเขาต่างใช้เป็นแซ่ของตน และถือเป็นต้นกำเนิดของตระกูลที่ถูกต้อง

ต้นกำเนิดตระกูลเฉินยังแยก ออกเป็นอีกสองสาย สายหนึ่งมาจาก
สมัยแคว้นเว่ยเหนือ (北魏)ยุคสามก๊กที่มากจากคนแซ่อื่นเปลี่ยน
แซ่เป็นแซ่เฉิน ส่วนอีกสายหนึ่งมาจากประเทศอันหนาน (ประเทศเวียดนามในปัจจุบัน)
โดยกษัตริย์ของอันหนานแซ่เฉิน ซึ่งชนรุ่นหลังของเขาก็แซ่เฉินสืบต่อมา

บุคคลสำคัญในตระกูลเฉินในยุคโบราณคือ
แคว้นเฉิน (陈国)ในยุคชุนชิวมีเฉินคั่ง 陈亢 ซึ่งเป็นลูกศิษย์ของขงจื๋อ
ในปลายยุคราชวงศ์ฉิน มีเฉินเซิ่น 陈胜 ผู้นำชาวนาที่ลุกขึ้นมาล้มล้างราชวงศ์
สมัยซีฮั่น 西汉 มีขุนนางที่ปรึกษาชื่อเฉินผิง 陈平
ยุคจิ้น 晋代 มีนักประวัติศาสตร์ชื่อเฉินโซ่ว 陈寿
ในราชวงศ์หนัน 南朝 มีเฉินป้าเซียน 陈霸先
ผู้ก่อตั้งราชวงศ์เฉินเป็นเฉินอู่ดี้ (陈武帝)
ในราชวงศ์ถังมีกวีเอกชื่อเฉินจื่ออัง 陈子昂
ในราชวงศ์ซ่งมีนักคิด นักเขียนชื่อเฉินเลี่ยง 陈亮
ในราชวงศ์หมิงมีนักกลอนผู้รักชาติชื่อเฉินจื่อหลง 陈子龙

ศิลปิน นักไวโอลินระดับโลกคือ Vanessa Mae (陈美)

หากจะถามว่า ชาวจีนที่เข้ามาอยู่ผืนแผ่นดินไทยครั้งแรกตั้งแต่เมื่อไรนั้น
หากจะสืบสาวกันแล้วน่าจะอยู่ในสมัยราชวงศ์ซ่ง (宋 – ค.ศ. 980-1276)
จากหลักฐานที่ปรากฏในหนังสือ “ประวัติศาสตร์ซ่ง 宋史” ได้บันทึกไว้ว่า
เมื่อแคว้นซ่งใต้ล่มสลายนั้น เฉินหยีจง (陈宜中)ซึ่งเป็นชาวหย่งเจีย (永嘉)
มณฑลเจ้อเจียง (浙江)ซึ่งเป็นขุนนางฝ่ายซ้ายในราชสำนัก
เมื่อแคว้นอ้าวใต้ 南澳พ่ายแพ้ เฉินหยีจงได้รับคำบัญชาให้ไปปกครอง
เมืองจานเฉิน (占城 – อยู่ในประเทศเวียดนามในปัจจุบัน)

จนถึงราชหยวนปีที่ 19 (ค.ศ. 1282) เมืองดังกล่าวได้ถูกกองกำลัง
ของหยวนเข้ายึดครอง เฉินหยีจงจึงหนีมาอยู่เสียน
หรือเสียมก๊ก – หมายถึงไทยในสมัยนั้น) และได้จบชีวิตที่นี่ในภายหลัง

การหนีมาอยู่เมืองไทยของเฉินหยีจงไม่ใช่หนีมาแบบไม่รู้เกี่ยวกับเมืองไทยอะไรเลย
เนื่องจากครั้งที่เขาไปอยู่เมืองจานเฉินนั้น เขาได้รู้จักพ่อค้าชาวเจ้อเจียงคนหนึ่ง
ซึ่งล่องเรือค้าขายบนเส้นทางหมิงโจว 明州 (ปัจจุบันคือเมืองหนิงปัว 宁波)
- ราชบุรี (ในปรวัติศาสตร์บันทึกเป็นภาษาจีนว่า เมืองเจินลีฟู่ – 真里富)
ซึ่งเป็นเส้นทางค้าขายที่ใช้มาตั้งแต่ปี 1165 โดยคนจีนในยุคนั้นเรียกประเทศ
ที่พวกเขาไม่คุ้นเคยว่า 浔番 หรือสุพรรณ ดังนั้น ในปี 1282

เฉินหยีจงจึงนำไพร่พลอีกจำนวนหนึ่งมุ่งหน้าสู่ “สุพรรณ” แล้วใช้ชีวิตในบั้นปลายที่นี่

ตระกูลเฉิน หรือตระกูลตั้งในประเทศไทยที่เป็นที่รู้จักคือ

รัตกูล

โภภณพาณิชย์

เกยุราพันธ์

ชุนหะวัณ

วสุรัตน์

ตั้งมติธรรม

ด่านไพบูลย์

ตันติเวชกุล

ตันติเวชพงศา

ตันติวิริยะ

ตันเจริญ

เป็นต้น ล้วนมาจากแซ่ตั้ง(สกุลโบราณ สืบสายตรงเท่านั้น) ด้วยกันทั้งสิ้น

ข้อมูลจาก Thai Chinese Blog

http://www.thaichinese.net/


รูปภาพของ เฉินซิ่วเชง

พิพิธภัณฑ์ตระกูล "เฉิน" (Chen) (陳) ที่กวางโจว

พิพิธภัณฑ์ตระกูล "เฉิน" (Chen) (陳) ที่กวางโจว

โดย ดร.จันทร์ชัย หญิงประยูร http://curric.net/elearning/mod/forum/discuss.php?d=221

 

 

 

ช่วงปลายปี 2552 ผมเดินทางไปสอนหนังสือที่ Guangxi Normal University เมืองกุ้ยหลิน เมื่อก่อนนี้ผมบินด้วยสายการบิน Bangkok Airways ตรงจากกรุงเทพฯ ไปกุ้ยหลิน ใช้เวลา 2 ชั่วโมง 15 นาที แต่เดี๋ยวนี้ เที่ยวบินนี้ถูกยกเลิกไปแล้ว ผมเลยต้องเดืนทางด้วยสายการบิน China Southern Airlines ต้องบินไปลงที่กวางเจา แล้วต่อเครื่องไปยังกุ้ยหลินอีกทีหนึ่ง

ผมต้องรอต่อเครื่องที่กวางเจาเป็นเวลาราวเกือบ 6 ชั่วโมง เพราะเครื่อง Delay จึงหาทางไปเที่ยวในเมืองกวางเจา ซึ่งต้องนั่ง Taxi เข้าไปในเมืองใช้เวลาประมาณ 45 นาที ได้เที่ยวแห่งเดียวคือพิพิธภัณฑ์ตระกูล "เฉิน" (Chen) () ในภาษาจีนกลาง แต่ถ้าเป็นภาษาแต้จิ๋วจะอ่านว่า แซ่ตั๊ง แต่ถ้าเป็นสำเนียงกวางเจา ซึ่งใช้ภาษากวางตุ้ง จะออกเสียงเป็น "ฉั่น" แต่สำเนียงฮกเกี้ยนออกเสียงว่า "ตัน" 

แซ่ตั้ง หรือ แซ่เฉิน เป็นหนึ่งใน 5 ตระกูลใหญ่ที่มีลูกหลานมากที่สุดในโลกตระกูลเฉินมีประวัติย้อนไปเมื่อ 1043 ปีก่อนคริสตกาล เมื่อโจวอู่อ๋อง(ในรูปซ้ายมือ)

กษัตริย์แห่งแคว้นโจวตะวันตกค้นหาทายาทของกษัตริย์ซุ่นตี้แห่งราชวงศ์ซางที่ ล่มสลายไป จนได้พบกุยหม่าน ทายาทสืบสกุลของซุ่นตี้จึงยกลูกสาวให้แต่งงานด้วย และแต่งตั้งให้เป็นขุนนางปกครองเมืองเฉิน(ปัจจุบันเป็นอำเภอหนึ่งในมณฑลเห อหนาน)และให้เฝ้าสุสานซุ่นตี้ เมื่อกุ่ยหนานเสียชีวิต ก็ได้รับพระราชทานนามว่า "เฉินหูกง" ซึ่งเป็นต้นกำเนิดของตะกูลเฉิน ซึ่งมีตราประจำตระกูลดังแสดงในรูปขวามือ

 

 

พิพิธภัณฑ์ตระกูลเฉิน นับเป็นจุดท่องเที่ยวแห่งหนึ่งของเมืองกวางเจา ที่เห็นในรูปคือประตูทางเข้าพิพิธภัณฑ์ ผู้เข้าเยี่ยมชมจะต้องซื้อบัตรเข้าชม ซึ่งมีราคา 10 หยวนหรือราว 50 บาท บัตรเข้าชมทำเป็นไปรษณียบัตร ด้านหลังจะมีแสตมป์ด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 เมื่อซื้อบัตรแล้วก็เดินเข้ามาที่หน้าบ้าน หรือที่จริงน่าจะเรียกว่า คฤหาสน์ตระกูลเฉินมากกว่า ในรูปแสดงด้านหน้าทางเข้า เมื่อเข้าไปแล้วจะเจอบานประตูไม้เก่าแก่แกะสลักอย่างงดงาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 ผ่านจากประตูไม้แกะสลักเข้ามาจะเป็นตัวเรือนชั้นใน (รูปบน) สองข้างทางจะเป็นทางเดินที่มีหลังคาบังกันแดดกันฝน (รูปล่าง)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 เมื่อเดินเข้ามาในคฤหาสน์ด้านในจะพบกับ แท่นบูชาบรรพบุรุษทำเป็นชั้นๆราวกับขั้นบันได (รูปบน) เป็นที่วางป้ายชื่อบรรพบุรุษผู้ล่วงลับไปแล้ว (รูปล่างขวา)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

รูปบนซ้ายมือเป็นภาพของแท่นบูชาบรรพบุรุษของดั้งเดิมก่อนการปฏิวัติทาง วัฒนธรรม ช่วงที่มีการปฏิวัติทางวัฒนธรรม ได้ถูกลื้อทำลายไปเกือบหมด ตอนหลังได้มีการทำขึ้นมาใหม่เป็นชั้นๆสีแดง ส่วนที่เป็นบริเวณสีดำบางส่วนนั้นคือของดั้งเดิมที่ยังเหลืออยู่ ส่วนป้ายชื่อทั้งหลายถูกทำลายไปจนเกือบหมดสิ้นแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ที่เห็นในรูปคืองานปั้นดินเผาต่างๆ

 งานฝีมือที่น่าสนใจอีกอย่างหนึ่งของตระกูลเฉินก็คืองานแกะสลักงาช้าง รูปบนแสดงการแกะงาช้างเป็นรูปเรือ รูปบนขวาแสดงลวดลายที่ละเอียดละออยิ่งของตัวเรือ รูปล่างแสดงขั้นตอนการแกะสลักงาช้างให้เป็นลูกบอลล์หลายชั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

รูปที่เห็นข้างบนเป็นงานฝีมือการแกะกระดูก รูปตรงลูกศรชี้เป็นรูปแพะ 5 ตัว ซึ่งเป็นสัญญลักษณ์ของเมืองกวางเจา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ถัดไปเป็นห้องรับแขก หน้าประตูห้องรับแขกจะเป็นไม้แกะสลักเถาองุ่นและลิ้นจี่ที่ออกผลเป็นช่อดูงดงาม

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ถัดจากห้องรับแขกจะเป็นห้องเรียนหนังสือ รูปบนซ้ายจะเป็นรูปที่มองจากด้านนอก จะมีหน้าต่างกระจกสีฟ้าเป็นช่องๆ ถ้ามองจากด้านในจะเห็นหน้าต่างกระจกสีฟ้าอย่างชัดเจน รูปล่างซ้าย เมื่อมองลองหน้าต่างสีฟ้าออกไปยังด้านนอกจะเห็นภาพที่มองแล้วเย็นสบายตา เหมาะกับการใช้เป็นห้องเรียน เปรียบเทียบกับภาพจริงจากด้านนอกในภาพล่างขวา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ภาพซ้ายมือแสดงโต๊ะไม้และแผ่นไม้ติดผนังแกะสลักจากไม้ที่มีลวดลายละเอียด ภาพขวาเป็นมุมหนึ่งของห้องนอน มีเตียงไม้ โต๊ะและโคมไฟ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

รูปซ้ายเป็นห้องสนทนาเอนกประสงวค์สำหรับเหล่านักวิชาการที่มาชุมนุมกัน รูปบนขวาเป็นห้องนั่งคุยกันของพวกผู้หญิง ภาพล่างขวาเป็นภาพห้องนอนเล่น ยืดแข้งยืดขา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ภาพบนเป็นภาพลานกว้างหน้าประตูทางเข้าคฤหาสน์ตระกูลเฉิน ภาพล่างขวา ผมถ่ายรูปกับรูปสิงโตหินหน้าคฤหาสน์ ภาพล่างขวาเป็นภาพตู้ไปรษณีย์และโทรศัพท์สาธารณะที่ให้บริการอยู่หน้า คฤหาสน์

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

รูปภาพของ YupSinFa

การรวมพลังของตระกูลฉิ่น

           เห็นภาพบ้านตระกูลเฉินที่เฉินซิ่วเชงเจ๊ นำมาลงก็คิดถึงบรรยากาศที่ไหงได้ไปเยือนบ้านหลังนี้มา 2 ครั้ง เมื่อสิบกว่าปีก่อน ไหงเรียกว่าบ้านตระกูลเฉินก็เพราะว่าเมื่อก่อนมันเป็นบ้านจริง ๆ แต่เป็นบ้านที่คนจากตระกูลเฉินในกว่างตงทั้งหมด ที่สร้างเพื่อเป็นศูนย์รวมจิตใจของชาวแซ่เฉินทั้งหมดไม่ว่าจะเป็น เฉินจากเมืองแต้จิ๋วหรือ แซ่ตั้ง เฉินจากเมืองเหมยโจวหรือพวกฮากกาทั้งหลายหรือ เซี้ยงฉิ่น เฉินจากส่วนต่าง ๆ ของกว่างตงที่เป็นชาวกว่างตุ้ง และเฉินจากเกาะใหหนำที่เรียกว่า แซ่ ดั่น

          พวกเฉินเหล่านี้ได้รวบรวมเงินทองกันสร้างบ้านหลังนี้ขึ้นเพื่อใช้เป็นที่พบปะและพักอาศัยของลูกหลานของตัวเองที่มาเล่าเรียนศึกษากันในเมืองกว่างโจว ถือเป็นสถาปัตยกรรมจีนภาคใต้ที่มีความโดดเด่นเป็นเอกลักษณ์มากที่สุด และสมบูรณ์สวยงามมากที่สุดที่ยังหลงเหลืออยู่หลุดรอดจากภัยสงครามและยุคปฏิวัติวัฒนธรรมที่บ้าคลั่ง

         ปัจจุบันทางการจีนได้อนุรักษ์บ้านตระกูลเฉินให้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งของกว่างโจวที่มีนักท่องเที่ยวทั้งชาวจีนและชาวต่างชาติเข้าชมมากที่สุด ภายในมีโบราณวัตถุของแท้ๆ ตั้งแสดงอยู่มากมายหลายชิ้น ที่สำคัญคือภาพวาดต่าง ๆ งาช้างและหยกแกะสลักสวยงามมาก

          การทัวร์จีนของชุมชนเราน่าจะไปเที่ยวชมบ้านหลังนี้ด้วย(ขอโทษนะครับที่จำไม่ได้ว่าจะเข้ากว่างโจวหรือปล่าว)

รูปภาพของ จ๊องหยิ่นฮยุ๋ง

พิพิธภัณฑ์ตระกูล "เฉิน"

พิพิธภัณฑ์ตระกูล "เฉิน" มีชื่อจีนว่า 陈家祠 (เฉินเจียฉือ) อยู่ทางทิศตะวันตกของกว่างโจว สามารถนั่งรถไฟใต้ดินสายสีเหลืองไปลงที่สถานีชื่อเดียวกันได้ครับ.

รูปภาพของ ฉินเทียน

陳 = 陈

รูปภาพของ ฉินเทียน

陈家祠堂 = 陳家祠堂

视频: 陈家祠宣传片

สอนเขียนดีมาก

คุณ ฉินเทียน   สอนเขียนได้ดีมาก  เข้าใจง่าย น่าจะเอา มาสอนหลาย ๆ คำ เช่น ชื่อ บุคคล และแปลความหมาย การอ่านออกเสียง ฮักกา ฉิ่มขัก และ ปั้นซันขัก ด้วยก็ดีนะคะ 

ขอบคุณมาก ๆ 

 
hakka@hakkapeople.com    คุณความดี แด่บรรพชนและชาวฮากกาที่ฮึกเหิม Hakkapeople.com by Hakka Pakchong Association... Powered by Drupal