ตัวสะกดภาษาจีน (จู้อิน - พินอิน)
เขียนโดย อาฉี เมื่อ พุธ, 19/03/2008 - 13:14.
ภาษาจีนเป็นภาษารูปภาพ ไม่ใช้ภาษาสะกดผสมอักษรดังเช่นภาษาไทย จึงควรศึกษาวิธีเขียนอ่านตัวสะกดภาษาจีนเอาไว้ เพื่อเวลาพบอักษรตัวใดที่อ่านไม่ออก หรือไม่มั่นใจในการออกเสียง สามารถเปิดค้นหาอ่านในพจนานุกรม และใช้แป้นพิมพ์คอมพิวเตอร์ เพื่อพิมพ์ภาษาจีนแบบสะกดคำได้
วิธีเขียนตัวสะกด เพื่อการอ่านออกเสียงได้ถูกต้องที่นิยมใช้มีหลายระบบ เช่น
- Zhuyin fuhao (注音符號; ㄓㄨˋ ㄧㄣ ㄈㄨˊ ㄏㄠˋ)
- Tongyong Pinyin (通用拼音; Tōngyòng pīnyīn)
- Hanyu Pinyin(汉语拼音, Hànyǔ Pīnyīn)
- Four-corner (四角號碼檢字法)
- IPA(International Phonetic Alphabet)
- Wade-Giles pronounced /ˌweɪdˈʤaɪlz/ (威妥瑪拼音 or 韋氏拼音; wēituǒmǎ pīnyīn)
- เป็นต้น
เราควรรู้จักพยัญชนะ และสระในภาษาจีนเสียก่อน เปรียบเสมือนการเรียน ก.ไก่ ข.ไข่ ในภาษาไทยนั่นเอง
ในการเริ่มต้นศึกษา ควรอ่านท่องเสียงให้ได้แม่นยำในระบบใดระบบหนึ่งก่อนก็ได้ เช่น
แบบจู้อิน (Zhuyin) เป็นแบบดั้งเดิมของจีนที่ใช้กันมาช้านาน เป็นที่นิยมใช้ในหมู่คนจีนที่ ผ่านการศึกษาในรุ่นก่อนๆ ในประเทศจีนไต้หวันเป็นต้น
แบบพินอิน (Pinyin) เป็นใหม่ที่ใช้ในระบบการศึกษาของสาธารณะประชาชนจีน และจะพบเห็นได้ในเอกสารที่ตีพิมพ์ในยุคหลังๆ
ซึ่งทั้งสองระบบนี้ยังเป็นที่นิยมใช้กันในหมู่ชาวไทยเชื่อสายจีน ที่มีให้พบเห็นได้ทั่วไป แม้นจะมีวิธีการเขียนผสมคำ และเงื่อนไขรายละเอียดปลีกย่อยต่างกันอยู่บ้าง แต่ก็สามารถสื่อให้คำอ่านได้ถูกต้องชัดเจนไม่ต่างกันมากนัก เว้นแต่ตัวผู้อ่านเองที่ติดในสำเนียงท้องถิ่นเกิดที่แตกต่างกัน จึงอาจทำให้สะกดได้สำเนียงที่เพี้ยนกันอยู่บ้างเล็กน้อย ที่ไม่อาจถือว่า เป็นปัญหาของวิธีการสะกดในแต่ละระบบ
Consonants พยัญชนะในภาษาจีนมี 21 ตัวคือ ㄅ ㄆ ㄇ ㄈ ㄉ ㄊ ㄋ ㄌ ㄍ ㄎ ㄏ ㄐ ㄑ ㄒ ㄓ ㄔ ㄕ ㄖ ㄗ ㄘ ㄙ
|
Zhuyin |
Tongyong Pinyin |
Hanyu Pinyin |
Wade-Giles |
IPA |
ตัวอย่าง(Zhuyin, Pinyin) |
เปอ |
ㄅ |
b |
b |
p |
p |
八 (ㄅㄚ, bā) |
เพอ |
ㄆ |
p |
p |
p' |
pʰ |
杷 (ㄆㄚˊ, pá) |
เมอ |
ㄇ |
m |
m |
m |
m |
馬 (ㄇㄚˇ, mǎ) |
เฟอ |
ㄈ |
f |
f |
f |
|
法 (ㄈㄚˇ, fǎ) |
เตอ |
ㄉ |
d |
d |
t |
|
地 (ㄉㄧˋ, dì) |
เทอ |
ㄊ |
t |
t |
t' |
tʰ |
提 (ㄊㄧˊ, tí) |
เนอ |
ㄋ |
n |
n |
n |
|
你 (ㄋㄧˇ, nǐ) |
เลอ |
ㄌ |
l |
l |
l |
|
利 (ㄌㄧˋ, lì) |
เกอ |
ㄍ |
g |
g |
k |
|
告 (ㄍㄠˋ, gào) |
เคอ |
ㄎ |
k |
k |
k' |
kʰ |
考 (ㄎㄠˇ, kǎo) |
เฮอ |
ㄏ |
h |
h |
h |
|
好 (ㄏㄠˇ, hǎo) |
จี |
ㄐ |
j |
j |
ch |
|
叫 (ㄐㄧㄠˋ, jiào) |
ชี |
ㄑ |
c |
q |
ch' |
|
巧 (ㄑㄧㄠˇ, qiǎo) |
ซี |
ㄒ |
s |
x |
hs |
|
小 (ㄒㄧㄠˇ, xiǎo) |
จือ |
ㄓ |
jhih 【jh】 |
zhi 【zh】 |
chih 【ch】 |
ʈʂɚ |
主 (ㄓㄨˇ, zhǔ) |
ชือ |
ㄔ |
chih 【ch】 |
chi 【ch】 |
ch'ih 【ch'】 |
ʈʂʰɚ |
出 (ㄔㄨ, chū) |
ซือ |
ㄕ |
shih 【sh】 |
shi 【sh】 |
shih 【sh】 |
ʂɚ |
束 (ㄕㄨˋ, shù) |
ยือ |
ㄖ |
rih 【r】 |
ri 【r】 |
jih 【j】 |
ʐɚ |
入 (ㄖㄨˋ, rù) |
จือ |
ㄗ |
zih 【z】 |
zi 【z】 |
tzû 【ts】 |
tsɨ |
在 (ㄗㄞˋ, zài) |
ชือ |
ㄘ |
cih 【c】 |
ci 【c】 |
tz'û 【ts'】 |
tsʰɨ |
才 (ㄘㄞˊ, cái) |
ซือ |
ㄙ |
sih 【s】 |
si 【s】 |
ssû 【s】 |
ɤŋ |
塞 (ㄙㄞ, sāi) |
Vowels สระมี 16 ตัวคือ ㄚ ㄛ ㄜ ㄝ ㄞ ㄟ ㄠ ㄡ ㄢ ㄣ ㄤ ㄥ ㄦ 一 ㄨ ㄩ
|
Zhuyin |
Tongyong Pinyin |
Hanyu Pinyin |
Wade-Giles |
IPA |
ตัวอย่าง(Zhuyin, Hanyu) |
อา |
ㄚ |
a |
a |
a |
a |
大 (ㄉㄚˋ, dà) |
ออ |
ㄛ |
o |
o |
o |
o |
多 (ㄉㄨㄛ, duō) |
เออ |
ㄜ |
e |
e |
e |
o/ê |
得 (ㄉㄜˊ, dé) |
เอ |
ㄝ |
e |
ê |
eh |
|
爹 (ㄉㄧㄝ, diē) |
ไอ |
ㄞ |
ai |
ai |
ai |
ai |
晒 (ㄕㄞˋ, shài) |
เอย |
ㄟ |
ei |
ei |
ei |
ei |
誰 (ㄕㄟˊ, shéi) |
เอา |
ㄠ |
ao |
ao |
ao |
ao |
少 (ㄕㄠˇ, shǎo) |
โอ |
ㄡ |
ou |
ou |
ou |
ou |
收 (ㄕㄡ, shōu) |
อาน |
ㄢ |
an |
an |
an |
an |
山 (ㄕㄢ, shān) |
เอิน |
ㄣ |
en |
en |
en |
ên |
申 (ㄕㄣ, shēn) |
อาง |
ㄤ |
ang |
ang |
ang |
ang |
上 (ㄕㄤˋ, shàng) |
เอิง |
ㄥ |
eng |
eng |
eng |
szŭ |
生 (ㄕㄥ, shēng) |
เอ๋อ |
ㄦ |
er |
er |
erh |
êrh |
而 (ㄦˊ, ér) |
อี |
一 หรือㄧ |
yi 【i】 |
yi 【i】 |
yi 【i】 |
i |
逆 (ㄋㄧˋ, nì) |
|
|
yin 【in】 |
yin 【in】 |
yin 【in】 |
|
音 (ㄧㄣ, yīn) |
|
|
ying 【ing】 |
ying 【ing】 |
ying 【ing】 |
|
英 (ㄧㄥ, yīng) |
อู |
ㄨ |
wu 【u】 |
wu 【u】 |
wu 【u】 |
wu |
努 (ㄋㄨˇ, nǔ) |
|
|
wun 【un】 |
wen 【un】 |
wen 【un】 |
|
文 (ㄨㄣˊ, wén) |
|
|
wong 【ong】 |
weng 【ong】 |
ng 【ung】 |
|
翁 (ㄨㄥ, wēng) |
อวี |
ㄩ |
yu 【u, yu】 |
yu 【u, ü】 |
yü 【ü】 |
yü |
女 (ㄋㄩˇ, nǚ) |
|
|
yun 【un, yun】 |
yun 【un】 |
yün 【ün】 |
|
韻 (ㄩㄣˋ, yūn) |
|
|
yong |
yong 【iong】 |
yung 【iung】 |
|
永 (ㄩㄥˇ, yǒng) |
Tones วรรณยุกต์ มีดังนี้ ╴ ˊ ˇ ˋ ˙
|
Zhuyin |
เทียบเสียง
วรรณยุกต์ไทย |
|
Pinyin |
Tongyong Pinyin |
Wade-Giles |
Zhuyin |
IPA |
ตัวอย่าง
(ตัวเต็ม/ตัวย่อ) |
1 |
╴ |
ปกติ |
อิน |
mā |
ma |
ma1 |
ㄇㄚ |
ma˥˥ |
媽/妈 |
2 |
ˊ |
จัตวา |
หยัง |
má |
maˊ |
ma2 |
ㄇㄚˊ |
ma˧˥ |
麻/麻 |
3 |
ˇ |
เอก |
ชั้ง |
mǎ |
maˇ |
ma3 |
ㄇㄚˇ |
ma˨˩˦ |
馬/马 |
4 |
ˋ |
โท |
ชี้ |
mà |
maˋ |
ma4 |
ㄇㄚˋ |
ma˥˩ |
罵/骂 |
5 |
˙ |
เสียงสั้น |
|
˙ma |
ma˙ |
ma5 |
ㄇㄚ˙ |
|
การผสมเสียงระหว่างสระ
Zhuyin |
Pinyin |
คำอ่าน |
Zhuyin
一﹍ |
Pinyin
i﹍ |
คำอ่าน |
Zhuyin
ㄨ﹍ |
Pinyin
u﹍ |
คำอ่าน |
Zhuyin
ㄩ﹍ |
Pinyin
ű﹍ |
คำอ่าน |
ㄚ |
a |
อา |
﹍一ㄚ |
-ia |
เอีย |
﹍ㄨㄚ |
-ua |
อวา |
|
|
|
ㄛ |
o |
ออ |
|
|
|
﹍ㄨㄛ |
-uo |
อวอ |
|
|
|
ㄜ |
e |
เออ |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ㄝ |
ê |
เอ |
﹍一ㄝ |
-ie |
อีเอ |
|
|
|
﹍ㄩㄝ |
-űe |
เอวีย |
ㄞ |
ai |
ไอ |
|
|
|
﹍ㄨㄞ |
-uai |
อวาย |
|
|
|
ㄟ |
ei |
เอย |
|
|
|
﹍ㄨㄟ |
-ui |
อุย |
|
|
|
ㄠ |
ao |
เอา |
﹍一ㄠ |
-iao |
เอียว |
|
|
|
|
|
|
ㄡ |
ou |
โอ |
﹍一ㄡ |
-iu |
อิว |
|
|
|
|
|
|
ㄢ |
an |
อาน |
﹍一ㄢ |
-ian |
เอียน |
﹍ㄨㄢ |
-uan |
อวน |
﹍ㄩㄢ |
-űan |
เอวียน |
ㄣ |
en |
เอิน |
﹍一ㄣ |
-in |
อิน |
﹍ㄨㄣ |
-un |
อวุน |
﹍ㄩㄣ |
-űn |
อวีน |
ㄤ |
ang |
อาง |
﹍一ㄤ |
-iang |
เอียง |
﹍ㄨㄤ |
-uang |
อวง |
|
|
|
ㄥ |
eng |
เอิง |
﹍一ㄥ |
-ing |
อิง |
﹍ㄨㄥ |
-ong |
อง |
﹍ㄩㄥ |
-iong |
อีอง |
จู้อิน - พินอิน
จู้ยิน (Zhuyin) เป็นแบบดั้งเดิมของจีนที่ใช้กันมาช้านาน เป็นที่นิยมใช้ในหมู่คนจีนที่ ผ่านการศึกษาในรุ่นก่อนๆ ในประเทศจีนไต้หวันเป็นต้น
แป้นพิมพ์ภาษาจีนแบบ Zhuyin (ดูวิธีการติดตั้งที่ => การติดตั้ง แป้นพิมพ์ภาษาจีน แล้วเลือก Chines Tiwan - MS New Phonetic IME2002a)
แป้นพิมพ์ Zhuyin บนโทรศัพท์มือถือ
|
แป้นพิมพ์ Zhuyin บน Android
|
พินอิน (Pinyin) หรือ ฮั่นหยู่พินอิน (汉语拼音, Hànyǔ Pīnyīn, ความหมายตามตัวอักษร คือ การถอดเสียงภาษาจีน) เป็นแบบใหม่ที่ใช้ในระบบการศึกษาของสาธารณะประชาชนจีน และจะพบเห็นได้ในเอกสารที่ตีพิมพ์ในยุคหลังๆ หรือมักจะย่อว่า พินอิน คือระบบในการถ่ายถอดเสียงภาษาจีนมาตรฐาน ด้วยตัวอักษรโรมัน ความหมายของพินอินคือ "การรวมเสียงเข้าด้วยกัน" (โดยนัยก็คือ การเขียนแบบสัทศาสตร์ การสะกด การถ่ายถอดเสียง หรือการทับศัพท์)
พินอินเริ่มต้นในปี พ.ศ. 2501 และเริ่มใช้กันในปี พ.ศ. 2522 โดยรัฐบาลของสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยใช้แทนที่ระบบการถ่ายถอดเสียงแบบเก่า เช่น ระบบเวดและไจลส์ และระบบเปอเพอเมอเฟอ (จู้ยิน ฝูฮ่าว) นอกจากนี้ ยังมีการออกแบบระบบอื่น ๆ สำหรับนำไปใช้กับภาษาพูดของจีนในถิ่นต่างๆ และภาษาของชนกลุ่มน้อยที่ไม่ใช้ภาษาฮั่น ในสาธารณรัฐประชาชนจีนด้วย
นับแต่นั้นมา พินอินก็เป็นที่ยอมรับจากสถาบันนานาชาติหลายแห่ง รวมทั้งรัฐบาลสิงคโปร์ หอสมุดรัฐสภาอเมริกัน และสมาคมหอสมุดอเมริกัน โดยถือว่าเป็นระบบการถ่ายถอดเสียงที่เหมาะสมสำหรับภาษาจีนกลาง ครั้นปี พ.ศ. 2522 องค์การมาตรฐานนานาชาติ (ISO) ก็ได้รับเอาพินอินเป็นระบบมาตรฐาน (ISO 7098)ในการถ่ายทอดเสียงภาษาจีนปัจจุบันด้วยอักษรโรมัน (the standard romanization for modern Chinese)
สิ่งสำคัญที่ต้องระลึกไว้ก็คือ พินอินนั้น เป็นการทับศัพท์ด้วยอักษรโรมัน (Romanization) มิใช่การถ่ายถอดเสียงแบบภาษาอังกฤษ (Anglicization) นั่นคือ การกำหนดให้ใช้ตัวอักษรตัวหนึ่ง สำหรับแทนเสียงหนึ่งๆ ในภาษาจีนไว้อย่างตายตัว เช่น b และ d ในระบบพินอิน เป็นเสียง "ป" และ "ต" ตามลำดับ ซึ่งแตกต่างจากระบบการออกเสียงส่วนใหญ่ ไม่ว่าอังกฤษ ฝรั่งเศส หรือภาษาอื่นในยุโรป ขณะที่อักษร j หรือ q นั้นมีเสียงไม่ตรงกับในภาษาอังกฤษเลย กล่าวสั้น ๆ ก็คือ พินอินมุ่งที่จะใช้อักษรโรมัน เพื่อแทนเสียงใดเสียงหนึ่งโดยเฉพาะ เพื่อความสะดวกในการเขียน มิได้ยืมเสียงจากระบบของอักษรโรมันมาใช้ การใช้ระบบนี้นอกจากทำให้ชาวต่างชาติเขียนอ่านภาษาจีนได้สะดวกแล้วยังสามารถใช้กับคอมพิวเตอร์ได้สะดวกอย่างยิ่งด้วย
การถอดเสียงพยัญชนะแบบพินอิน
พินอิน |
สัทอักษรสากล (IPA) |
อักษรไทย |
p |
[pʰ] |
ผ, พ |
t |
[tʰ] |
ถ, ท |
k |
[kʰ] |
ข, ค |
b |
[p] |
ป |
d |
[t] |
ต |
g |
[k] |
ก |
s |
[s] |
ซ, ส |
c |
[tsʰ] |
ฉ, ช |
z |
[ts] |
จ |
x |
[ɕ] |
ซ, ส |
q |
[tɕʰ] |
ฉ, ช |
j |
[tɕ] |
จ |
sh |
[ʂ] |
ซ, ส |
ch |
[tʂʰ] |
ฉ, ช |
zh |
[tʂ] |
จ |
f |
[f] |
ฝ, ฟ |
h |
[x] |
ห, ฮ |
l |
[l] |
ล |
r |
[ʐ] หรือ [ɻ] |
ร หรือ ย |
w |
[w] |
ว, อ (เมื่ออยู่หน้า u) |
y |
[j] |
ย, อ (เมื่อตามด้วย i
และไม่มีตัวสะกด) |
m |
[m] |
ม |
n |
[n] |
น |
ng |
[ŋ] |
ง |
หมายเหตุ: เสียงพยัญชนะจีนซึ่งเทียบได้กับพยัญชนะไทยที่มีอักษรคู่ (อักษรสูงมีเสียงคู่กับอักษรต่ำ) ได้ให้ไว้ทั้ง 2 ตัว เช่น ฉ-ช, ฝ-ฟ ให้เลือกใช้ตามหลักการผันเสียงวรรณยุกต์ของไทย เช่น ฉา, ชือ, เฝิน, ฟั่น ในกรณีที่เป็นอักษรเดี่ยว ซึ่งในการผันวรรณยุกต์ต้องใช้ ห นำ ถ้าอักษรเดี่ยวนั้นเป็นตัวควบกล้ำให้แทรกตัว ห ไว้ระหว่างตัวควบกล้ำเพื่อให้อ่านได้สะดวก เช่น yún = ยฺหวิน
การถอดเสียงสระ
พินอิน |
อักษรสากล (IPA) |
อักษรไทย |
a |
[ɑ] |
อะ / อา |
ai |
[aɪ] |
ไอ / อาย |
an |
[an], [ɛn] |
อัน / อาน |
ang |
[ɑŋ] |
อัง / อาง |
ar, anr, air |
[aɻ] |
อาร์ |
ao |
[ɑʊ] |
เอา / อาว |
e |
[ɤ], [ə] |
เออ, เอ (เมื่อตามหลัง y) |
ê |
[ɛ] |
เอ |
ei |
[ei] |
เอย์ |
en |
[ən] |
เอิน |
eng |
[ɤŋ] |
เอิง |
er |
[aɻ], [ɤɻ] |
เออร์ |
i |
[i] |
อี, อึ / อือ
(เมื่ออยู่หลัง c, ch, r, s, sh, z, zh) |
ia |
[iɑ] |
เอีย (ออกเสียงเหมือนคำว่า "อี + อา" แต่ลากเสียงสระท้าย) |
ie |
[iɛ] |
เอีย (ออกเสียงเหมือนคำว่า "อี + เอ" แต่ลากเสียงสระท้าย) |
iu |
[iou̯] |
อิว |
o |
[u̯ɔ] |
โอ, อัว (เมื่ออยู่หลัง
b, f, m, p, w) |
ong |
[ʊŋ] |
อง |
ou |
[ou̯] |
โอว |
u |
[u], [y] |
อู, อวี (เมื่ออยู่หลัง
j, q, x, y) |
ue, uer |
[] |
เอว , เอวร์ (เสียงควบ
อว) |
ui |
[ueɪ] |
อุย |
un |
[uən] |
อุน, อวิน
(เมื่ออยู่หลัง j, q, x, y) |
uo |
[u̯ɔ] |
อัว |
ü |
[y] |
อวี (เสียงควบ อว) |
üe |
[yɛ] |
เอว (เสียงควบ อว) |
ün |
[yn] |
อวิน (เสียงควบ อว) |
หมายเหตุ: พยัญชนะที่มีเครื่องหมายทัณฑฆาตกำกับในคำทับศัพท์ให้ออกเสียงด้วย เช่น érzi = เอ๋อร์จึ fēi = เฟย์
การถอดเสียงวรรณยุกต์
ระบบพินอินมีเครื่องหมายแทนเสียงวรรณยุกต์ 4 เครื่องหมายด้วยกัน ดังนี้
1. วรรณยุกต์เสียงที่หนึ่ง แทนด้วยขีดระนาบสั้น ๆ (ˉ) เทียบเท่าเสียง สามัญหรือตรี ในภาษาไทย:
ā ē ī ō ū ǖ
2. วรรณยุกต์เสียงที่สอง แทนด้วยขีดสั้น ๆ เอียงขวา (ˊ) เทียบเท่าเสียง จัตวา ในภาษาไทย:
á é í ó ú ǘ
3. วรรณยุกต์เสียงที่สาม แทนด้วยขีดรูปลิ่ม (ˇ) คล้ายเสียง เอก ในภาษาไทย (แต่ไม่ใช่เสียง"เอก"):
ǎ ě ǐ ǒ ǔ ǚ
4. วรรณยุกต์เสียงที่สี่ แทนด้วยขีดสั้น ๆ เอียงซ้าย (ˋ) เทียบเท่าเสียง โท ในภาษาไทย:
à è ì ò ù ǜ
5. วรรณยุกต์เสียงที่ห้า ไม่มีเครื่องหมาย:
a e i o u ü (แต่บางครั้งเขียนจุดหน้าพยางค์นั้น ๆ เช่น ·yo เยาะ)
ในการใช้เครื่องพิมพ์ดีดหรือคอมพิวเตอร์ อาจใช้ตัวเลขแทนเครื่องหมายวรรณยุกต์ได้ (1 2 3 4 5 ตามลำดับ)
การใส่วรรณยุกต์
โดยดูที่สระ a o e i u ü ตัวอย่างสระ ie ให้ใส่ที่ e เพราะ e มาก่อน(e i) ยกเว้นถ้า iu ใส่ที่ u
ตัวอย่าง
อักษรจีน |
พินอิน |
อักษรไทย |
ความหมาย |
妈 |
mā |
มา หรือ ม้า |
แม่ |
麻 |
má |
หมา |
ป่าน |
马 |
mǎ |
หม่า |
ม้า |
骂 |
mà |
ม่า |
ดุด่า |
吗 |
·ma |
มะ |
หรือ, ไหม |
รวมมาจาก จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี ไทย และ en.wikipedia.org/wiki/Zhuyin
พินอิน
- 声母 พยัญชนะ มี 23 เสียง
- 韵母 สระ แบ่งออกเป็นสระเดี่ยว และ สระผสม ทั้งหมด 36 เสียง
- สระเดี่ยวมี 6 เสียง
- สระผสมมี 30 เสียง
- 声调: เสียงวรรณยุกต์ มี 4 เสียง และเสียงเบา
วิธีการอ่านออกเสียง
พินอิน เป้นการยืมอักษรโรมันมาแทนเสียงตัวสะกดในภาษาจีน เพื่อการอ่านออกเสียง ที่ไม่ตรงกับอักษรในภาษาอังกฤษ และยังมีกฏการผสมคำ และการใส่เสียงวรรณยุกต์ ที่แตกต่างจากระบบการออกเสียงในภาษาอังกฤษ จึงไม่สามารถถอดเสียงแบบภาษาอังกฤษโดยตรง
การอ่านเสียงพยัญชนะ 声母 ทั้ง 23 เสียงของภาษาจีน
พยัญชนะ |
วิธีการออกเสียง |
b |
เปอ,ปัว,ปอ |
p |
เพอ,พัว,พอ |
m |
เมอ,มัว,มอ |
f |
เฟอ,ฟัว,ฟอ |
d |
เตอ |
t |
เทอ |
n |
เนอ |
l |
เลอ |
g |
เกอ |
k |
เคอ |
h |
เฮอ |
j |
จี |
q |
ชี |
x |
ซี |
z |
จือ |
c |
ชือ |
s |
ซือ |
zh |
จรือ (อ่านเป็นเสียงเดียว) |
ch |
ชรือ (อ่านเป็นเสียงเดียว) |
sh |
ซรือ (อ่านเป็นเสียงเดียว) |
r |
ยรือ (อ่านเป็นเสียงเดียว) |
y |
ยี |
w |
อู |
เสียงสระ 韵母 ทั้ง 36 เสียงของภาษาจีน
1.สระเดี่ยว มี 6 เสียง
สระเดี่ยว |
เทียบเคียงเสียง |
วิธีการออกเสียง |
a |
อา |
อ้าปากออกกว้างมากที่สุด และตำแหน่งของลิ้นก็จะอยู่ต่ำสุด รูปริมฝีปากจะไม่เป็นรูปวงกลม |
o |
โอ |
อ้าปากกว้างในระดับปานกลาง ตำแหน่งลิ้นอยู่ในระดับสูงปานกลางค่อนไปข้างหลัง ริมฝีปากมีรูปลักษณะกลม |
e |
เออ |
"อ้าปากอยู่ในระดับปานกลาง และตำแหน่งของลิ้นก็จะอยู่ในระดับสูงปานกลางค่อนไปข้างหลัง รูปริมฝีปากจะไม่เป็นรูปวงกลม
ถ้าผสมกับอักษรแทนเสียงสระตัว "i" เป็น "ie" (อี+เย) |
i |
อี+ยี |
"อ้าปากอยู่ในระดับน้อยที่สุด และให้ริมฝีปากแบนราบ ตำแหน่งของลิ้นให้อยุ่ในระดับสูงค่อนมาข้างหน้า (แต่อย่าเคลื่อนไหวในขณะที่เปล่งเสียงออกมาและให้ริมฝีปากกางออกไปทางด้าน ข้างทั้งสองด้าน)
แต่ถ้าอยู่ข้างหลังพยัญชนะ zh, ch, sh, r, z, c, s จะออกเสียง “อือ” ฝีปากกางออกไปทางด้าน ข้างทั้งสองด้าน)" เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "yi" |
u |
อู |
อ้าปากน้อยที่สุด และให้รูปริมฝีปากเป็นรูปวงกลมมากที่สุดตำแหน่งของลิ้นให้ลอยอยู่ในระดับสูง และค่อนไปข้างหลัง (แต่อย่าเคลื่อนไหวในขณะเปล่งเสียงออกมา และให้ย่นริมฝีปากเข้าหากัน)
หมายเหตุ สระ u อู(อู) ไม่ใช้กับพยัญชนะ y, j, q, x
|
ü |
อู+วี |
"(ทำปากเหมือนออกเสียงอู แต่ออกเสียง อี )
ให้รูปริมฝีปากมีรูปวงกลมเล็ก แต่จะไม่ยื่นริมฝีปากออกมาเหมือนกับรูปปาก ที่เปล่งเสียงตัว "u" ตำแหน่งของลิ้นค่อนมาข้างหน้ามีลักษณะนูนสูงขึ้น
เสร็จแล้วจึงเปล่งเสียง ""อี"" โดยให้ริมฝีปากยังคงย่นอยู่จนกว่าเสียงจะสิ้นสุดลงเรียบร้อยแล้ว
ข้อควรระวังคือ อย่าเลิกย่นริมฝีปากออกเสียก่อนที่เสียง ซึ่งเปล่งออกมานั้นยังไม่จบสิ้นลง เสียงนี้ออกเสียงค่อนข้างยาก เพระว่าในภาษาไทยไม่มีเสียงคนไทยจึงไม่คุ้นเคย
- ถ้าใช้ควบคู่กับพยัญชนะ y, j, q, x จะต้องตัดจุดสองจุดที่อยู่ข้างบนของ ü ออกไป เช่น ü –> yu üe –> yue
- ถ้าใช้ควบคู่กับพยัญชนะ l, n จะละสองจุดไม่ได้ ไม่นั้นจะไปซ้ำกับเสียงu (อู) เช่น ""nü” กับ “lü” ทำให้เกิดการสับสนได้
|
2.สระผสม มี 30 เสียง
- a) ai ao an ang
- o) ou ong
- e) er ei en eng
- i) ia iao ie iu ian in iang ing iong
- u) ua uo uai ui uan un uang ueng
- ü) üe üan ün
การผสมเสียง(พยัญชนะ+สระ)
วิธีการผสมเสียงต้องประกอบด้วย พยัญชนะ + สระ แล้วผันเสียงวรรณยุกต์
- พยัญชนะ รวมกับ สระเดี่ยว 1 ตัว เช่น
- ma เมอ อา => ปา
- พยัญชนะ รวมกับ สระผสม เช่น
- สระผสม 2 ตัว เช่น mai เมอ อาย => มาย
- สระผสม 3 ตัว เช่น mang เมอ อาง => มาง
- สระผสม 4 ตัว เช่น jiong จี อวง(อี+ยง) => จวง
สระผสม |
เทียบเคียงเสียง |
วิธีการออกเสียง |
ai |
อาย (อา+อี) |
เสียงควบระหว่าง "อาย+อี" ควบรวมเป็นเสียงเดียวกัน |
ao |
เอา (อาว+โอ) |
เสียงควบระหว่าง "อาว+โอ" ควบรวมเป็นเสียงเดียวกัน |
an |
อาน |
"อาน" ปลายเสียงขึ้นจมูก ไม่ใช่เสียง "อัน" |
ang |
อาง |
"อาง" ปลายเสียงขึ้นจมูก ไม่ใช่เสียง "อัง" |
ou |
โอว (โอ+อู) |
เสียงควบระหว่าง "โอว+อู" รวมเป็นเสียงเดียวกัน |
ong |
โอง |
โอง |
er |
เออร์ |
"อา+กระดกลิ้นขึ้นบน+เออร์" เน้นเสียงหนักที่ "เออร์ (กระดกลิ้น)" แล้วจึงลงด้วย "เออ" เบาๆ |
ei |
ไอ (เอ+อี) |
มีเสียงเทียบเคียงได้กับเสียงควบระหว่าง "เอ+อี" รวมเป็นเสียงเดียวกัน |
en |
เอิน |
เอิน ปลายเสียงขึ้นจมูก |
eng |
เอิง |
เอิง ปลายเสียงขึ้นจมูก |
ia |
เอีย (อี+ยา) |
เสียงควบระหว่าง "อี+ยา" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "ya") |
iao |
เอียว (อี+ยาว) |
เสียงควบระหว่าง "อี+ยาว" รวมเป็นเสียงเดียวกัน เป็นเสียงสูงแนวราบตลอด (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "yao") |
ie |
เอีย (เอ+เย) |
เสียงควบระหว่าง "อี+เย" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "ye") |
iu |
โอิว (อี+ยู) |
เสียงควบระหว่าง "อี+ยู" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "you") |
ian |
เอียน (อี+เยียน) |
เสียงควบระหว่าง "อี+เยียน" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "yan" อ่านว่า "เยียน") |
in |
อยีน (อิน+ยิน) |
เสียงควบระหว่าง "อิน+ยิน" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "yin") |
iang |
โอง (อี+ยาง) |
เสียงควบระหว่าง "อี+ยาง" รวมเป็นเสียงเดียวกันปลายเสียงขึ้นจมูก (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "yang") |
ing |
อีง (อิง+ยิง) |
เสียงควบระหว่าง "อิง+ยิง" รวมเป็นเสียงเดียวกันปลายเสียงขึ้นจมูก (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "yang") |
iong |
อวง (อี+ยง) |
เสียงควบระหว่าง "อี+ยง" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงได้ว่า "yong") |
ua |
อวา (อู+วา) |
เสียงควบระหว่าง "อู+วา" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "wa") |
uo |
อัว (อู+โว) |
เสียงควบระหว่าง "อู+โว" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "wo") |
uai |
อวาย (อู+วาย) |
เสียงควบระหว่าง "อู+วาย" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "wai") |
uei , ui |
อวย (อู+เวย , เวย+อี) |
เสียงควบระหว่าง "อู+เวย" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "wei") เมื่อ uei สะกดกับตัวอักษรแทนเสียงพยัญชนะตัวใดตัวหนึ่งแล้ว ละก็ให้ตัดตัวอักษร เหลือเพียง "ui" |
uan |
อวาน (อู+วาน) |
เสียงควบระหว่าง "อู+วาน" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "wan") |
un |
อวน (อู+วัน) |
เสียงควบระหว่าง "อู+วัน" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "wen") |
uang |
อวง (อู+วาง) |
เสียงควบระหว่าง "อู+วาง" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "wang") |
ueng |
เอิง (อู+เวิง) |
เสียงควบระหว่าง "อู+เวิง" รวมเป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์เสียงว่า "weng") |
üe |
เอูวีย (อู+วี+เอีย) |
ย่นริมฝีปากก่อน แล้วจึงเปล่งเสียง "ยี+เอ" อ่านควบให้เป็นเสียงเดียวกัน (เขียนเป็นพยางค์ได้ว่า "yue" ละจุดสองจุดบนตัว "u") |
-üan |
เอูวีน (อู+วี+อัน) |
ย่นริมฝีปากก่อน "ยี+อาน" (เขียนเป็นพยางค์เสียงได้ว่า "yuan" ละจุดสองจุดบนตัว "u" ไว้ในฐานที่เข้าใจ" สามารถไปสะกดกับอักษรแทนเสียงพยัญชนะตัว "j" , "q", "x" และ "y" เป็น "juan", "quan", "xuan" และ "yuan" ได้เท่านั้น |
-ün |
ยอิง (อวิง+ยิง) |
ต้องย่นริมฝีปากตลอดเวลาในณะที่เปล่งเสียง "ยิน" ออกมา (เขียนเป็นพยางค์เสียงได้ว่า "yun" แล้วละจุดสองจุดบนตัว "u" ไว้ในฐานที่เข้าใจ) สามารถไปสะกดกับอักษรแทนเสียงพยัญชนะตัว "j", "q", "x" และ "y" เป็น "jun", "qun", "xun" และ "yun" ได้เท่านั้น |
แก้ไข เพิ่มเติม ปรับปรุง จาก tlcthai.com/club/view_topic.php?club=china_chiness&club_id=1162&table_id=1&cate_id=525&post_id=6982
และ https://chinese.yabla.com/chinese-pinyin-chart.php
หากผิดพลาดประการใด ขอให้ท่านผู้รู้โปรดชี้แนะเพื่อปรับแก้ให้ถูกต้อง
|
อัน ฮอ
อัน ฮอ ค่อน
พินอินสระ (อวี ) u บนหัวสองจุด พิมม์อย่างไรครับ
ü อวี พิมพ์อย่างไรครับ
ตอบ กิ่มหมิ่นก๊อ
ใต้หัวข้อ ความคิดเห็น กดเครื่องหมาย Ω (อยู่แถวล่างสุด อันที่ 6) แล้วเลือก ü ได้เลยครับ.
ขอบคุณ คุณจ๊องหยิ่นฮยุ่ง
ธรรมดาผมใช้วิธีเอาสระ a u เทียบเสียงเเทน ขอบคุณครับ
กดตัว v
กดตัว v อ่ะค่ะ
การติดตั้ง 注音
พี่ฉีช่วยแนะนำหน่อยครับ
พี่ฉีช่วยแนะนำหน่อยครับอยากดาวโหลด 注音 มาใช้ไม่ทราบใช่เว็บลิ้งไหนดีครับ
ดาวโหลด?
เข้า google พิมพ์ 注音 จะมีเนื้อหาให้ชม/โหลดมากมาย
วิธีใช้ => การติดตั้ง แป้นพิมพ์ภาษาจีน แล้วเลือกวิธีพิมพ์แบบที่ต้องการ
(Chines Tiwan - MS New Phonetic IME2002a)
แล้วอย่าลืมเขียนตัวจู้ยิ้นแปะบนแป้นพิมพ์ด้วละ เดี๋ยวพิมพ์ไม่ถูก
อยากได้ตัวพิมพ์
อยากได้ตัวพิมพ์แบบ 注音 คือคอมที่บ้านมีแต่拼音ครับ
ขอบคุณครับ
ใช่ลิ้งนี้เปล่า
ใช่ลิ้งนี้เปล่าครับ
http://www.nnjcacs.org/How%20To%20Install%20Chinese%20Input%20Method[1]..pdf
เนื้อหาเดียวกันกับที่แนะนำไปแล้ว
วิธีการติดตั้งแป้นพิมพ์
วิธีใช้ => การติดตั้ง แป้นพิมพ์ภาษาจีน
แล้วเลือกวิธีพิมพ์แบบที่ต้องการ (Zhuyin อยู่ที่ Chines Tiwan - MS New Phonetic IME2002a)