端午节

สุขสันต์วันไหว้บ๊ะจ่าง

เทศกาลเดือน 5 หรือ เทศกาลตวนอู่端午节  หรือ เทศกาลตวนหยาง 端阳่节 เป็นเทศกาลอันเก่าแก่โบราณนานนมนับเป็นพัน ๆ ปีเลย เชียวละ เพราะนับเนื่องไปถึงยุคชุนชิวจ้านกั๋ว春秋战国 มรดกตกทอดจากเทศกาลตวนอู่ที่ตกทอดมาจนถึงยุคโลกไร้พรมแดนนี้กคือ บ๊ะจ่าง นั่นเอง นอกจาก โหวเสก เอ้ย เฮ่าซึด ยังแถมได้ฟังเพลงเพราะ ๆ เซียวบะจ่าง จาก邓丽君 ราชินีเพลงจีนคนสวยผู้จากไปด้วย ความจริงขนมบ๊ะจ่างเขาทำไว้เป็นที่ระลึกถึง 屈原 ปราชญ์ขุนนางผู้หนึ่งของแคว้นฉู่ ที่ผจญชะตากรรมคล้าย ๆ กับงักฮุย คือ โดนพวกขุนนางกังฉินมันกลั่นแกล้ง เหมือนทำดีแต่มีมารผจญ สุดท้าย屈原ท่านโดนเนรเทศ (เหมือน สาธิต เซกัล เลย อิอิ ) แล้ว屈原ก็โดดน้ำฆ่าตัวตาย รู้แล้วรู้รอดไป ในวันขึ้น 5 ค่ำ เดือน 5 นั่นเอง พวกชาวบ้านที่รู้เรื่องการตายของ屈原 มีความอาลัยในตัวของ屈原 จึงออกเรือค้นหาศพ พวกเขาเตรียมข้าวปลาอาหารไปโปรยลงแม่น้ำด้วย นัยว่า เพื่อล่อให้ปลามากิน จะได้ไม่กัดกินซากศพของ屈原 หลังจากนั้นทุกปีเมื่อครบรอบวันจากไปของ屈原 ชาวบ้านจะนำอาหารไปโปรยลงในแม่น้ำ เพื่อเซ่นไหว้ดวงวิญญาณ屈原 หลังจากที่ทำแบบนี้มา 2 ปี ก็มีชาวบ้านฝันเห็น屈原 ที่มาในชุดสวยงาม กล่าวขอบคุณชาวบ้านที่เอาอาหารมาโปรยเซ่นไหว้ แต่屈原บอกว่าอาหารที่นำมาเซ่นไหว้นั้นโดนฝูงปลาแย่งกินซะหมดเกลี้ยงเลย 屈原จึงแนะนำให้นำอาหารเหล่านั้นห่อด้วยใบไผ่หรือใบจากก่อนนำไปโยนลงน้ำ เพื่อหลอกให้ปลาเข้าใจผิด จะได้ชะลอการกินของฝูงปลาได้ระดับหนึ่ง หลังจากนั้นในปีต่อมาชาวบ้าน ก็นำอาหารห่อด้วยใบไผ่มาโยนลงน้ำเพื่อเซ่นไหว้แก่屈原

หมายเหตุ: ไม่ว่าจะเป็น อิ่วจาก้วย油条 หรือ บ๊ะจ่าง肉粽 ล้วนมีที่มาถึงความรันทด ชีช้ำกะหล่ำปลี จริง ๆ เชียว  (อั้น เยน โว่ง โอ)