七夕节 เทศกาลราตรี7
คืนวันที่ 7 เดือน 7 ในปฏิทินการเกษตรของจีน เป็นคืนที่ท้องฟ้าโปร่งใสดวงดาวสุกสกาว ท่ามกลางหมู่ดาวที่ระยิบระยับมีเส้นสีขาวจางๆอยู่เส้นหนึ่งพาดยาวอยู่ระหว่างทิศเหนือกับทิศใต้เรียกว่า แม่น้ำเงิน มีดาวสองดวงสั่นระยิบระยับอยู่สองฝั่งของแม่น้ำเงิน ต่างชะเง้อมองซึ่งกันและกัน นั่นคือดาวเทพธิดาทอผ้า และดาวโคบาล ในคืนนี้จะมีวิหค(喜鹊)ต่อตัวเป็นสะพานข้ามแม่น้ำเงิน ให้ทั้งสองมีโอกาสข้ามแม่น้ำมาพบหน้ากันเพียงปีละครั้ง
ตามตำนานเล่าว่า ในเมืองหนานหยางมีหนุ่มกำพร้าผู้หนึ่ง อาศัยอยู่กับพี่ชายและพี่สะใภ้ ทำหน้าที่เลี้ยงโคจึงเรียกว่าหนุ่มโคบาล พี่สะใภ้เป็นคนใจแคบพยายามหาทางกลั่นแกล้งขับไล่อยู่ตลอดเวลา วันหนึ่งพี่สะใภ้ใช้ให้โคบาล นำโคตัวผู้ 9 ตัวออกไปลี้ยง และให้รอจนกว่ามีโคครบ 10 ตัวเมื่อไหร่จึงอนุญาตให้กลับบ้านได้ โคบาลนำโคทั้ง 9 ตัวออกไปเลี้ยงที่เชิงเขา ในขณะที่รู้สึกหมดอาลัยตายอยากอยู่นั้น ก็พบกับชายชราผู้หนึ่งมาบอกว่า ข้ามเขาลูกนี้ไปมีโคเฒ่าบาดเจ็บอยู่ตัวหนึ่ง ให้รักษาให้หายแล้วเลี้ยงดูให้ดีจะเป็นประโยชน์ในอนาคต โคบาลข้ามเขาไปตามคำแนะนำของชายชราก็พบโคเฒ่าบาดเจ็บตัวหนึ่งจริง จึงทำการรักษาพยาบาลจนโคเฒ่านั้นหายดีแล้ว จึงนำโคทั้ง 10 ตัวกลับบ้าน แต่พี่สะใภ้ก็ยังไม่พอใจหาทางกลั่นแกล้งทำร้ายโคบาลอยู่ตลอดเวลา แต่โคบาลก็รอดพ้นมาได้ด้วยความช่วยเหลือของโคเฒ่าทุกครั้ง ในที่สุดพี่สะใภ้ก็ขับไล่โคบาลออกจากบ้านไปกับโคเฒ่าตัวนั้น จากนี้ไปโคบาลก็เร่ร่อนรับจ้างทำงานหาเลี้ยงชีพโดยมีโคเฒ่าเป็นเพื่อนคู่ชีพ วันหนึ่งบรรดาเทพธิดาจากสรวงสวรรค์หนีลงมาเล่นน้ำที่สระแห่งหนึ่ง โคเฒ่าได้วางแผนให้โคบาลจับตัวเทพธิดาทอผ้าเอาไว้ได้ โคบาลจึงได้เทพธิดาทอผ้ามาเป็นภรรยาคู่ชีวิต โคบาลรับจ้างทำงานอย่างขันแข็ง เทพธิดาทอผ้ารับเย็บถักปักร้อยและนำเอาไหมฟ้าบนสวรรค์มาเพาะเลี้ยงในโลกมนุษย์ สอนชาวบ้านให้เรียนรู้วิธีสาวใยไหมและทอผ้าไหมที่มีสีสันงดงาม ทำให้ทั้งสองมีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น อยู่กินครองคู่กันอย่างมีความสุขจนมีบุตรชายหญิงด้วยกัน 2 คน ต่อมาโคเฒ่าได้เสียชีวิตลงก่อนจะสิ้นลมได้สั่งให้โคบาลถลกหนังของตนเองทำเป็นรองเท้าหนึ่งคู่ เมื่อถึงคราวหมดสิ้นหนทางให้นึกถึงตนเอาไว้ รองเท้าคู่นี้สามารถช่วยเหลือได้ ในที่สุดเรื่องราวของโคบาลและเทพธิดาทอผ้าก็ล่วงรู้ไปถึงหูของเจ้าแม่แห่งสรวงสวรรค์ จึงส่งทหารมาจับตัวเทพธิดากลับไป โคบาลนึกถึงคำพูดของโคเฒ่าจึงสวมใส่รองเท้าคู่นั้น อุ้มลูกชายหญิงไว้ในมือเหาะไล่ตามเทพธิดาไป รองเท้าหนังโคเฒ่าพาโคบาลเหาะไล่ตามเข้าสู่เขตแดนสวรรค์ เจ้าแม่แห่งสวรรค์จึงใช้ปิ่นขีดเส้นขวางทางโคบาลเอาไว้ กลายเป็นแม่น้ำเงินที่มีคลื่นลมแรงจนโคบาลไม่สามารถฝ่าคลื่นลมข้ามไปได้ ทั้งสองจึงได้แต่นั่งร้องไห้ด้วยความทุกข์ระทมอยู่สองฝั่งแม่น้ำ จนกระทั่งวิหคสวรรค์เห็นใจในความรักของทั้งสอง จึงต่อตัวกันเป็นสะพานวิหคให้ทั้งสองข้ามมาพบกันในคืนวันที่ 7 เดือน 7 ของทุกปี
นิยายรักเรื่องเทพธิดาโคบาลเป็นหนึ่งในสี่นิยายรักที่แพร่หลายในหมู่ชนชาวจีน เชื่อกันว่าในคืนวันที่ 7 เดือน 7 จะสามารถมองเห็นดาวทั้งสองปรากฏอยู่บนฝั่งตะวันออกและตะวันตกของแม่น้ำเงิน และจะเห็นดาวทั้งสองค่อยๆเคลื่อนเข้าหากัน นั่นคือทั้งสองได้ขึ้นสะพานวิหคพบกันกลางแม่น้ำ ว่ากันว่าในวันนี้จะไม่ค่อยเห็นวิหค(鹊喜)บนพื้นโลกเพราะต่างขึ้นไปเป็นสะพานให้กับคนทั้งสอง หนุ่มสาวหากแอบซุ่มอย่างสงบอยู่ใต้ร้านแตงจะได้ยินเสียงพูดคุยของคนทั้งสอง หนุ่มสาวชาวจีนโดยเฉพาะคู่รักกันจึงนิยมออกมาชมดาวเทพธิดาทอผ้าในคืนวันนี้ โดยเฉพาะหญิงสาวจะถือโอกาสอธิษฐานขอให้ตนเองมีการฝีมือที่เลิศล้ำ และมีความรักที่งดงามและยั่งยืน เนื่องจากเทพธิดาทอผ้าเป็นผู้ที่มีการฝีมือ ได้นำเอาวิธีการเลี้ยงไหม สาวใยไหม ทอผ้าไหมและการเย็บถักปักร้อยมาเผยแพร่ให้กับมวลมนุษย์ ในวันนี้จึงเรียกว่าวันการฝีมือของสตรี อีกชื่อหนึ่ง(乞巧节)และบรรดาหญิงสาวก็อาจมีการแสดงผลงานที่ประดิษฐ์ขึ้นจากฝีมือของตนเองเช่น การแกะสลักลูกแตงผลไม้ การทำขนมประดิษฐ์ต่างๆ ผลงานจากการเย็บถักปักร้อย หรือผลงานการฝีมืออื่นๆ รวมทั้งสวมใส่เสื้อผ้าที่เกิดจากการเย็บถักปักร้อยของตนเองติดเครื่องประดับที่เป็นผลงานการฝีมือของตนเองในคืนชมดาวนี้ ในบางแห่งยังมีการประกวดแข่งขันกันอีกด้วย หญิงสาวในแถบมนฑลซานตง และจี้หนาน นิยมรวมกลุ่ม 7 คนห่อเกี๊ยวร่วมกันโดยเอาเหรียญทองเหลือง เข็มและพุทรา ผสมในใส้เกี๊ยว เวลากินถ้าใครได้เข็มจะถือว่าได้พรการฝีมือ ใครได้เหรียญทองเหลือง จะมีโชคลาภ ใครได้ลูกพุทราจะได้พบกับความรัก แถบมนฑลเจียงซู และเจ๋อเจียง จะนิยมฆ่าไก่ตัวผู้ในวันนี้ โดยเชื่อกันว่าคืนนี้จะเป็นคืนที่เทพธิดาโคบาลได้พบกัน ถ้าหากว่าไม่มีไก่ขันในยามเช้า ทั้งสองก็จะไม่ต้องแยกจากกัน
วันแห่งความรักของจีน
ยอดเยี่ยม
ยอดเยี่ยมมากครับ สำหรับบทกวีของคุณจองกว๊านหมิ่น
ไหงเอาลิ้งค์ภาพยนต์เรื่อง牛郎织女มาแปะครับ
七月七日长生殿,夜半无人私语时;在天愿作比翼鸟,在地愿为连理枝。
http://v.youku.com/v_show/id_XMzcxMTY2NjE2.html
เวอร์ชั่นนี้แสดงโดยคณะ安徽黄梅戏剧团อาจฟังไม่ค่อยคุ้นหูเหมือนของฮ่องกง เรื่องนี้เริ่มสร้างในปีคศ.1963 หลังจากฉายได้เพียงสองรอบก็ถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนัก ว่าเป็นวัฒนธรรมของปัญญาชนนายทุนน้อย จนต้องถูกแบนในที่สุด สำหรับ严凤英นักแสดงเอกฝ่ายหญิงต้องยอมลดเงินเดือนตัวเอง และเข้าอบรมการแสดงเป็น 江姐 ตัวเอกในเรื่อง 红岩
หลี่อวี้ก
ข้างต้นนี้เป็นข้อความขึ้นต้นในบทแรกในเรื่อง水浒传ที่บรรยายถึงความระส่ำระสายในสมัยอู่ไต้