สำเนียงเสียง "เหน่อ" มีจังหวัดอะไรบ้าง

ขอจำกัดความ คำว่า "เหน่อ" เป็นสำเนียงถิ่น น่าจะตอบโดยไม่ไม่อิงความรู้สึกของบุคคลได้ดีกว่า ที่ไม่รู้ว่า เริ่มต่างกันแค่ไหน คุณอั๋นถึงจะเรียกว่า เหน่อ 

ซึงบางคนก็รู้สึกไวมาก แม้กระทั้งคนสำเนียงจังหวัดใกล้เคียงกัน บางทีเขายังบอกว่า "ข้าไม่เหน่อ เอ็งและเหน่อ" คนไวน้อย บอกว่า "ข้าก็มาเอ็งก็หมา" เหมือนกัน

และบางถิ่นนิยมใช้คำอื่น แทนคำว่า เหน่อ ไม่รู้คุณอั๋นนิยามคำว่า เหน่อรวมด้วยหรือเปล่า เช่น ระยอง ฮิ กับจันทร์ ฮิ ; เชียงใหม่ เจ้า กะ พะเยา เจ้า  ฮิเจ้ายาวไม่เท่ากัน และสำเนียงอิสาน หรือใต้ ถ้าฟังดีๆน้ำเสียง แต่ละถิ่นต่างกันพอบอกได้ว่าเป็นคนบ้านไหนได้เลย หรือบางคนพูดกลางติดทองแดง ถ้าเอาสำเนียงผู้ฟังเป็นประเทศไทยคงเหน่อกันไปหมดนับจังหวัดไม่ถูก เผลอๆเริ่มงงตัวเองว่าไม่รู้ว่าสำเนียงกรุงเทพฯ ใช่ต้นแบบสำเนียงไทยภาคกลางหรือยัง แต่ที่แน่ สำเนียงกรุงเทพฯถูกใช้เป็นสำเนียงหลักในการออกสื่อทุกชนิดไปทัวประเทศ

ถ้าคุณอั๋นเป็นคุณครู (เห็นชอบออกข้อสอบมาเรื่อยๆ) นักเรียนคงทำคะแนนสอบได้กระจาย เพราะต้องตีเดา ความให้ก่อน บางทีข้อสอบก็เหมือนง่ายเป็นสามัญสำนึก บางทีข้อสอบก็ซึบซ้อนที่ต้องคิดว่าครูกำลังคิดแบบไหนอยู่ หรือบางทีควรปรับความคิด หรือส่งคำตอบไปงั้นๆก็พอ ดี

จึงขอตอบว่าถิ่นใครก็ถิ่นใคร บางจังหวัดก็มีหลายสำเนียง บางจังหวัดก็สำเนียงคล้ายกัน ต่างมีสำเนียงถิ่นของตนเอง อาจจะคล้ายกันต่างกันบ้าง ถ้าไม่ใช้คนพิการระบบขับเสียง ถือว่าเขาชัดทุกจังหวัด ยกเว้นคนฟังที่มาจากถิ่นอื่นเหน่ออยู่ผู้เดียว  จึงตอบจังหวัดไม่ถูก ถ้าขอบเขตนิยามยังไม่ชัดเจน (ถ้านิยามว่า เหน่อหมายถึงสำเนียงสุพรรณเท่านั้น ขอตอบว่ามีจังหวัดเดียวตามนิยามครับผม)

ที่จริงเคยมีนักประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงเคยบอกว่าสำเนียงกรุงเทพคือภาษาไทยสำเนียงของคนแต้จิ๋ว ส่วนภาษาในรั๋วในวังดั้งเดิมคือภาษาของคนรอบๆกรุงเทพเช่นอยุธยาสุพรรณบุรีราชบุรีฯลฯ

เขาสันนิษฐานตรงนี้ครับ การแสดงโขนนั่นเองเพราะการแสดงโขนถือเป็นการแสดงชั้สูงที่ต้องมีอำนาจบารมีถึงจะจัดการแสดงได้ การร้องการพากษ์ในโขนล้วนเป็นสำเนียงเหน่อๆทั้งสิ้นเช่น บัดนั้น พระยาภิเภกยักษี ถ้าใครนึดถึงลีลาการพากโขนจะคล้ายสำเนียงเหน่อๆของสุพรรณบุรี ราชบุรีทั้งสิ้น เขาจึงสันนิษฐานวาลว่าสำเนียงเหน่อๆนี่แหละคือสำเนียงในรั๋วในวังดั้งเดิม ส่วนภาษาไทยสำเนียงกรุงเทพคือภาษาไทยสำเนียงแต้จิ๋วแบบที่คนกรุงเทพพูดที่อั๋นบอกว่าไม่เหน่อนั้นเนื่องจากดั้งเดิมที่ตั้งของพระบรมมหาราชวังเป็นที่อยู่ของคนแต้จิ๋วมาก่อนพอร.๑ มีพระประสงค์จะใช้ที่ตรงนี้มาสร้างพระบรมมหสราชวังจึงให้คนแต้จิ๋วย้ายไอยู่สำเพ็งเยาวราชมาจนทุกวันนี้ ดังนั้นสำเนียงที่ใช้บริเวณที่ตั้งพระบรมมหารมชวังซึ่งเคยพูดกันณ.ตำบลบงกอกจึงกลายเป็นภาษาไทยสำเนียงกรุงเทพไปที่เขาบอกว่าไม่เหน่อส่วนจังหวัดรอบๆกรุงเทพเหน่อหม๊ดเลย

สำเนียงที่เป็นหลักในการเปล่งวาจา สามารถรับฟังได้จาก ในหลวง และพระราชวงศ์ชั้นสูง 

อีกประการ สถานีโทรทัศน์และวิทยุแห่งประเทศไทย  ก็จะบ่งบอกได้  อย่างดีที่สุดในสำเนียง อย่างเป็นทางการ ซึ่งใช้ในราชการทั่วไป ทั้ง นิติบัญญัติ บริหาร ตุลาการ รวมทั้งหน่วยงานอิสระ อื่นๆ  ครับ

สมัยก่อนครอบครัวไหง โดยเฉพาะไหง พูดภาษาไทย ไม่ชัดเจนทั้งหมด ก็อาศัยฝึกภาษาไทย หรือ ภาษาเสี้ยม(สยาม) ก็จากวิทยุและโทรทัศน์ นี่ ละครับ กระทั่งปัจจุบัน สามารถสื่อสารเป็นภาษาไทย ได้และทราบว่ามี ภาษาบาลีและสันสกฤต เยอะมากครับ  ปะปนกับคำภาษาจีนต่างๆ ภาษาเขมร ภาษาอังกฤษ ฯลฯ ตอนศึกษาเรียนในโรงเรียน

เขาว่าสำเนียงเพชรบุรีก็เหน่อไปอีกแบบ

เค้าหว่าซ้ำเหนียงเผ็ดก็เนอไปอีกแบบ เฉ่น (เช่น)  ไป๊ไหม่(ไม่ไป)   กิ๊นไหม่(ไม่กิน)   ดี๊ไหม่(ไม่ดี)   ดี๊ไหม่หร็อก(ไม่ดีหรอก)

กูรูแต่กูไม่พูด(กูรู้แต่กูไม่พูด) ในเพลงมีคนร้อง

นักร้องมีชื่อเสียงอีกคนชื่่อ ทอม ดันดี เป็นคนท่ายาง จังหวัดเพชรบุรี เรียนโรงเรียนบ้านท่ายาง(ประชาสรรค์) เรียนประถมรุ่นเดียวกับผม สุภาส ลาภเกรียงไกร ปู้ช้องยิ่ว ปัจจุบันผมอายุ53ปี(15มิ.ย.2556)

สำเนียงเพชรบุรีเป็นสำเนียงการพูดโบราณหรือฟอสซิลของภาษาไทยโบราณเช่นเดียวกับภาษากฎหมาเช่นภาษากฎหมายชอบใช้คำว่า "หาได้ไม่ ". ซึ่งก็คือ " ไม่ได้ "  นั่นเอง " หาใช่ไม่ " ก็คือ " ไม่ใช่ ". นั่นเอง

กาญจนบุรีเหน่อ ไม่ใช่เล่น ไปเดิน กทม พูดกับแม่ค้าต้องมีแซวละ ว่ามาจากสุพรรณเหรอทำไมเหน่อจัง ทำเสียงล้อเลียนอีก แต่ผมไม่ได้อายเลยนะ เพราะสำเนียงที่ผมออกเสียงมันออกมาจากใจ ไม่ได้ดัดแปลงอะไร

อย่างไรก็ตาม ภาษาไทยเรามีพยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์ ออกเสียงมีกฎเกณฑ์แน่นอน จึงมีสำเนียงกลางตรงตามอักขระอักษร จึงไม่เหน่อผิดไปจากนี้หากใครพูดเหน่อกว่าคำหนังสือนั่นแหละคือภาษาถิ่น  แต่แปลกคำว่าฉัน คนกรุงเทพฯ หรือในละครจะพูดว่าชั้น

        เปรียบกับภาษาจีนใช้อักษรภาพมีกว่า30000ตัวอักษร ใครจะจดจำหมด ดีที่มีคนบันทึกพจนานุกรมเก็บไว้ แล้วตัวหนังสือจีนแต่ละตัวก็อ่านตามสำเนียงในแต่ละท้องถิ่น จำสืบๆกันมา เช่น ฮากกา ชิ้มขัก ปั้นซั้นขัก แต้จิ๋ว ไหหลำ ฝูเจี้ยน เจ้อเจียง ฯลฯ ได้เป็นภาษาถิ่นหลากหลายวัฒนธรรมน่าชื่นชมดี