ไม่น่าเชื่อแต่ต้องเชื่อ

สืบเนื่องจากได้รู้จักกับลุงฉัตรธรรมผู้ซึ่งเขียนตำราหลักภาษามาลายู และได้รับมอบตำราหลักภาษามาลายูมาหนึ่งเล่มมาหลายปีแล้ว จึงได้ศึกษาหลักภาษามาลายูมาบ้าง

ภาษามาลายูที่ใช้กันในสามจังหวัดชายแดนเป็นภาษามาลายูแบบท้องถิ่นซึ่งสำเนียงย่อมแตกต่างกับภาษามลายูในประเทศมาเลเซียและอินโดนีเซีย

คำว่า " รายอ " ตอนแรกไหง่ก็สงสัยว่าจะเป็นคำเดียวกับเทศกาล " อารีรายอ " ซึ่งเป็นเทศาลหลังจากถือศีลอดมาครบหนึ่งเดือน หรือภาษาอาหรับเรียกว่า " ตรุษอีดี้ฟิตตรี้ " แต่ได้สอบถามคนมุสลิมที่เบตงแล้วไม่ใช่แต่เป็นคำพ้องเสียงกัน " รายอ " ในที่นี้หมายถึงพระเจ้าแผ่นดิน แต่คำว่า ซาแย น่าจะเป็น ซีแย มากกว่า. ดังนั้นคำว่า " พระเจ้าแผ่นดินแห่งประเทศสยาม " จึงน่าจะใช้คำว่า " รายอ ซีแย "

ส่วนคำว่า " กีตอ " น่าจะหมายถึง " ของเรา " เช่น " กำปง กีตอ " หมายถึง " หมู่บ้านของเรา " " รายอ กีตอ " น่าจะหมายถึง " พระเจ้าแผ่นดินของเรา "

ไหง่คนราชบุรีจะไปรู้ภาษามลายูดีไปกว่าแก่วนโกคนนราธิวาสได้อย่างไรเล่าครับ แต่ไหง่สนใจในภาษาและมนุษยวิทยาเป็นพิเศษจึงชอบที่จะศึกษาหาความรู้ในเรื่องเหล่านี้

คนมุสลิมในสามจังหวัดเขาก็มีปัญหาเหมือนๆกับคนฮากกาคือรุ่นลูกหลานจะพูดภาษาดั้งเดิมของบรรพชนได้น้อยลงไปมาก จนเดี๋ยวนี้คนรุ่นเด็กๆก็พูดภาษาไทยกันหมดแล้ว ถึงคนรุ่นปัจจุบันที่ยังพูดภาษามลายูกันได้อยู่ความรู้ทางภาษาก็ลดน้อยลงไปมาก คำยากๆลึกๆก็ไม่ค่อยรู้กันแล้ว

ภาษามลายูเป็นภาษาพูดที่ไม่มีตัวอักษร ถ้าใช้อักษรอาหรับมาเป็นตัวอักษรเขียนเขาเรียกว่า " ภาษายาวี " แต่ในประเทศมาเลเซียเขาจะใช้อักษรโรมันมาเขียนแทน แต่ขณะนี้ทางสถาบันภาษาและวัฒนธรรมเอเซีย มหาวิทยาลัยมหิดล กำลังรณรงค์การเรียนภาษามลายูโดยการใช้อักษรไทย ซึ่งน่าจะเวิร์คนะครับ

ยิ่งใหญ่เหลือเชื่อเขาทำได้ 2

เฉลยมายากลระดับโลก  EP2  1/3

เฉลยมายากลระดับโลก  EP2  2/3

เฉลยมายากลระดับโลก  EP2  3/3