ผมอยากให้ สถาบันการศึกษาที่สอนภาษาจีนกลาง น่าจะสอนภาษาจีนถิ่นที่มีในประเทศไทยด้วยจริงจริง

                 ความคิดเห็น่ของคุณ หลัวจินไฉ เป็นเรื่องที่ดีครับ แต่เข้าใจว่า สถาบันหลัก เช่นสถาบันการศึกษาต่าง ๆ คงไม่อาจสามารถทำได้หรอกครับ เหตุผลเพราะเป็นสถาบันการศึกษาที่มี นักเรียนหลากหลาย ยกตัวอย่างเช่น โรงเรียน ช่องฟ้าซินเซิงวาณิชบำรุง ซึ่งเป็นโรงเรียนจีนหนึ่งเดียวของเชียงใหม่ ที่มีมาตรฐานสูงมากในระดับประเทศไทย และเก่าแก่มากที่สุดในเชียงใหม่ มีนักเรียนจากหลายกลุ่มภาษาจีน คือ ฮากกา แต้จิ๋ว ไหหนำ กว๋องต๋ง หยุนหนาน และ ยังมี นักเรียน ลูกครึ่งไทย-ฝรั่ง นักเรียนไทยเชื้อสายชนเผ่า นักเรียนไทยล้านนาเชียงใหม่

                ดังนั้น จึงเป็นไปไม่ได้ ที่จะสอนภาษาถิ่น ของภาษาใดภาษาหนึ่ง นอกเสียจากว่า โรงเรียนนั้น เป็นของ ชาวแต้จิ๋วทั้งหมด และ หรือ เป็นของกลุ่มภาษาใด หมดทั้งโรงเรียน สิ่งที่อาจทำได้ คือ ใช้การสอนพิเศษ ซึ่งก็คงยากนะครับ ที่จะหา คุณครู ที่จะมาสอนพิเศษในภาษาถิ่น ของแต่ละภาษาได้ รวมทั้ง จะมีนักเรียนสักกี่คน ที่เจียดเวลาเรียน มาเรียนเพิ่ม

               แต่ในขณะนี้ ทางชุมชนของเรา กำลังดำเนินการ จัดทำ "ตำราเรียนภาษาฮากกา" กันอยู่ ครับ อาจจะใช้เวลาจากนี้ไปอีกประมาณ ปีนึง และเราจะพิมพ์ออกมาเป็นรูปเล่ม เพื่อเผยแพร่ ให้ลูกหลาน ฮากกาในประเทศไทย ได้ใช้เรียน นอกเวลากัน ครับ

              เป็นหน่วยงานแรกของไทยเลยนะครับเนี่ย ที่จัดทำตำราเรียนภาษาจีนท้องถิ่นในประเทศไทย

จากการสอบถามง้าป๊า (พ่อผม)  ขณะนี้วันนี้วันที่19มค.2557พ่ออายุ80ปีแล้ว  ท่านเล่าให้ฟังว่า สมัยพ่อผมเด็กๆ  จะมีโรงเรียนสอนภาษาจีนแต่เป็นภาษาแคะ (ขักฝ่า)   อยู่แถวหนองกระโดน จ.นครปฐม  ง้ากุ๊ง(ปู่ผม) มาจากเมืองจีนใหม่ๆยังถักเปียอยู่เลย ชาวบ้านก็ช่วยออกเงินคนละเล็กละน้อยรวบรวมให้อาจารย์จีน(ล่อ ซื้อ) ที่ช่วยสอน และสร้างโรงเรียนมุงจาก  เด็กมีความคุ้นเคยกับภาษาแคะ ได้แต่เรียนขักฝ่า   ป่านนี้ง้าป๊าอ่านอักษรจีนเป็นจีนกลาง(แกว็ด งี้)ยังไม่เป็นเลย  อาจารย์จีนเก่งมากสามารถบรรยายที่มาของตัวอักษรได้ลึกซึ้ง และเล่านิทานทั้งความรู้เป็นวันๆ โรงเรียนไทยก็มี  แต่ความรักชาติ(จีนของปู่สมัยนั้น)ไม่ยอมส่งไปเรียนไทย  เวลามีหมออนามัยมาฉีดวัคซีน ปู่ก็ให้เด็กๆหลบไปแอบไม่ยอมรับวัคซีนกลัวจะเป็นคนไทย(ฟั้น หงิน) ทั้งๆที่พ่อก็เกิดเมืองไทย  สมัยจอมพลป.เป็นนายกรัฐมนตรีไทย  มีการห้ามสอนภาษาจีน โรงเรียนจีนสมัยนั้นจึงเป็นโรงเรียนเถื่อนแอบสอนกัน  มีอยู่วันหนึ่งนายตรวจโรงเรียนมา เด็กๆกำลังเรียนจีนอยู่ก็รีบหนีกันจ้าละหวั่น หนีกระเจิดกระเจิงไปคนละทิศละทาง จนฝาห้องเรียนพังเป็นแถบๆ  จึงบันทึกเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยเป็นประวัติศาสตร์ให้รู้ ปีหนึ่งท่านว่า จะมีนายตรวจมาราวๆ2ครั้ง ก็คงไม่บ่อย  นี่ละมังที่เกิดมีสำนวนหนึ่งว่า "เรียบร้อยโรงเรียนจีน"

ปัจจุบันรัฐบาลส่งเสริมให้เรียนจีนเพื่อเปิดโลกกว้าง  และลูกหลานจีนก็เป็นนักการเมืองระดับนายกเทศมนตรี คณะบริหารเช่นที่ท่ายาง เพชรบุรี ก็มี