สังเกตุลูกหลานจีนทีเป็นรุ่นที่สามไปแล้วส่วนมากจะไม่ค่อยรู้ข้อมูลของตระกูลว่า บ้านที่เมืองจีนอยู่ที่ไหน บ้างไม่รู้แม้แต่แซ่ของตัวเองเลยก็มี พวกเราเกิดเมืองไทยเป็นคนไทยเชื้อสายจีน มังกรอยู่ที่ไหนก็ต้องเป็นมังกร อย่าไปเป็นงูดินนะ ฮากกาว่า อืม ม้อย ม้อง ปุ่น เราต้องมีความภูมิใจในชาติพันธุ์ ต้องรู้ให้ได้ว่า รากเหง้าเราอยู่ที่ไหน คนจีนเราสามารถสืบค้นเป็นทอดๆได้เป็นพันๆปี ซึ่งเป็นเอกลักษณ์หนึ่งเดียวในโลกก็ว่าได้ ในสายเลือดคนจีนเรานั้นการบูชาบรรพชนเป็นหน้าที ไม่มีพวกเขาก็ไม่มีเราในวันนี้
จากการที่ได้ไปร่วมงานสัมมนา ไหง่ เฮ้ ฮากกา หงิ่น ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาตร์ เมื่อวันที่7พย.55 ก็มีหลายท่านที่ต้องการรู้ว่าบ้านบรรพบุรุษอยู่ที่ไหน แต่ก็รู้แต่แซ่ตัวเองเท่านั้น ถ้าถามมาแบบนี้ก็ไม่สามารถตอบได้เลย เพราะแซ่ทุกแซ่ก็อยู่กันทั่วไปทุกที่ทั่วประเทศจีน มีแซ่บางแซ่เท่านั้นทีเป็นแซ่ไม่ใหญ่ก็จะอยู่เฉพาะที่บางที่ได้ ขอแนะนำผู้ที่จะหารากเหง้าว่าอย่างน้อยต้องแสวงหาข้อมูลได้จากที่ไหนบ้างเช่น...
1. ญาติผู้ใหญ่ คำบอกเล่าต่างๆ หรือเพื่อนสนิทของครอบครัวที่มีสายสัมพันธ์กันมาเก่าแก่ ต้องรีบถามไว้ก่อนที่ท่านเหล่านั้นจะไม่อยู่ให้ถาม ซึ่งได้เกิดขึ้นแล้วมากมาย ใครที่ยังไม่ถามรีบทำเลยอย่างที่ฝรั่งว่า Do It Now ! แล้วจดไว้ หลายคนบอกเคยรู้เห็นอาปาเคยบอกแต่ไม่สนใจ พอจะสนใจขึ้นมาหาไม่ได้แล้ว
2 เอกสารที่เกี่ยวข้องต่างๆเช่น ใบต่างด้าว ทะเบียนบ้านเก่า ใบโพยที่ส่งของกลับเมืองจีน จดหมายเก่าๆ ใบมรณบัตร เพราะในนั้นมีข้อมูลชื่ออยู่สองชั่วคน เช่นเป็นของอากุ๊ง ก็จะมีชื่อของถุ๊งไท่ (ทวด)อยู่ด้วย การไปหาถึงถิ่นต้องหาชื่อคนที่เคยอยู่ที่นั่นเดิม เอาชื่อคนเกิดเมืองไทยไปหาเขาไม่รู้จัก
3. จากป้ายศิลาหน้าฮวงจุ้ย ส่วนมากจะมีข้อมูลถิ่นที่อยู่สลักไว้ ถ้าเราหันเข้าหาจะอยู่ขวามือแถวแรก ถ้าอ่านไม่ออกก็ถ่ายรูปมาให้ช้ดๆ นี่ก็เห็นแล้วใช่ไหมว่าทำไมคนจีนถึงฝังทำฟุ้งสุ้ย ครอบครัวไหนที่ใช้เผา เผาไปแล้วไม่ทำป้ายที่มีลายละเอียดของตระกูลบูชาไว้ที่บ้านก็หมดไปเลย
ขอให้พี่น้อง( ฮวุง ที่ จี่ ม้อย )ที่ต้องการหาข้อมูลทำตามขั้นตอนข้างต้นก่อน แล้วก็โพสต์มาสอบถามได้ตลอด ยินดีทำให้ถึงที่สุดครับ จากที่ประสบมาผู้ที่เสาะแสวงหาแล้วได้กลับไปไหว้บรรพชนส่วนมากพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า กลับมามีแต่ความเจริญรุ่งเรืองทำมาค้าขึ้นแล้วก็กลับไปแทบทุกปี ส่วนตัวรู้สึกดีมากครับที่ผ่านมาได้ช่วยเหลือหลายครอบครัวได้สมหวัง ....
หัวข้อ 3 ภาษาเชียวแน่ะค่ะ
อ่านหัวข้อนี้เชื่อไหมคะว่า หนูรู้เลยว่าใครเป็นคนเขียน แล้วหนูก็ทายถูกซะด้วยค่ะ จากนั้นหนูก็นึกถึงท่านวิทยากรที่ทำให้โกอาคมต้องยืนขึ้นพร้อมเสียงปรบมือ จะไม่ลุกขึ้นยืนก็ไม่ได้นะคะ เพราะได้เอ่ยชื่อออกไมค์แล้วบอกว่ากรุณาโชว์ตัวด้วยครับ เป็นภาพที่น่าประทับใจจริงๆค่ะ และวันนี้หลังจากที่อ่านรายละเอียดที่โกอาคมโพสต์ก็รู้ทันทีว่าเป็นการตระเตรียมที่ดีมากๆค่ะ บอกให้ผู้ที่สงสัยอยากรู้ที่อยู่บ้านเกิดของบรรพชนช่วยเตรียมข้อมูลซักนิดนึง
พิมพ์ไปก็แอบยิ้มไป ก็จริงนะคะ คนเราไม่ใช่ google จะถามปุ๊บตอบปั๊บได้ทันที แต่ถ้าทำได้อย่างนั้นแล้วโกอาคมเปิดสำนักฯได้เลยค่ะ ขอขอบคุณท่านวิทยากรที่ช่วยประชาสัมพันธ์และแนะนำให้โกอาคมเป็นที่รู้จัก เมื่อวิดีโอในวันงานลงยูทูป หนูต้องขอลายเซ็นต์โกล่วงหน้าแล้วล่ะค่ะ ^^