หน้าแรก  
HakkaPeople(Thai) ชุมชนชาวฮากกา 泰國客家 Hakka people .  
ที่ใดมีตะวันขึ้น ที่นั้นมีชาวจีน ที่ใดมีชาวจีน ที่นั้นมีเค่อเจียเหริน(客家人) hakkapeople.com

เที่ยวห้วยกระบอก

รูปภาพของ จองกว๊านหมิ่น
เมื่อวานได้รับเชิญจากคุณอาคม จะไปหาของกินกัน ทีแรกคิดว่ากินกันใน
กรุงเทพฯ แต่พอรถเริ่มวิ่งยาวออกนอกเมือง จึงเอะใจถามว่าไปกินที่ไหน 
เลยรู้ว่าไปกินที่ห้วยกระบอก โอ้ไปถึงห้วยกระบอก ดีมากจะได้รู้จักถิ่นคน
แคะปั้นซันขักเสียที เพราะอยากไปมานานแล้วเหมือนกัน โดยแวะรับคุณ
จองหยินฮยุ่งที่บิ๊กซีอ้อมใหญ่ ไปกันหกคน มีจองถั่มหรอย จองหยินฮยุ่ง จองกว๊านหมิ่น 
อีกหนึ่งจองชื่ออะไรลืมไปแล้ว คุณแกว้น และหนุ่มรูปหล่อเซี๊ยงฉิ่นจากประเทศมาเลเซีย 
ซึ่งมาทำธุรกิจที่กรุงเทพฯ มีหมายกำหนดกลับอีกไม่กี่วันข้างหน้า
 
รถภูมิฐานโตโยต้าฟอร์จูนเนอร์คันเก่ง มุ่งหน้าไปห้วยกระบอกทันที โดยคุณอาคม
เป็นโชว์เฟอร์ ตอนแรกเห็นแกขับอย่างรวดเร็วว่องไว แซงซ้ายปาดขวา ให้รู้สึกเสียว
หน้าแข้ง แต่สักพักใหญ่ค่อยโล่งอก เพราะฝีมือไม่ธรรมดา คล่องแคล่วปราดเปรียว
มั่นคงปานพยัคฆ์หนุ่ม เฉียบคมมาก ไม่นานก็เข้าสู่เส้นทางไปสุพรรณฯ นัยว่าเป็น
ทางลัด ผ่านปั้มของฉีเหมืองฝาซึ่งติดธุระไปไม่ได้ เลาะลัดตามเส้นทางแคบๆเลียบ
คลองชลประทานฯไปเรื่อยๆ ระหว่างทางมีเบรกกระทันหันเล็กน้อย เพราะมีผู้หญิงขี่
จักรยานยนต์ซ้อนท้ายตัดหน้าอย่างไม่เสียดายชีวิต พอให้ตื่นเต้นนิดหน่อย เมื่อเข้าสู่
เขตห้วยกระบอก ทราบว่าคุณวี่ฟัดรออยู่ก่อนแล้ว โชว์เฟอร์เลยโทรบอก ช่วยไปซื้อ
ขาหมูร้านจันทร์เพ็ญเจ้าอร่อยมาหนึ่งถุงเตรียมไว้
 
ที่โต๊ะอาหารร้านแก้วเจริญ เมื่อเจ็ดหน่อนั่งกันเรียบร้อย อาหารเริ่มลำเลียง ก๊วยเตี๊ยว
ผัดแบบเปลือยเปล่า แกงจืดน้ำเข้มข้นใส่เนื้อหมู ลูกชิ้นหมู กระเพาะหมู และขาหมู
ใส่จานเรียบร้อย ระหว่างนั้น คุณอาคมสวมวิญญาณกุ๊ก บรรเลงปรุงอาหารยำอย่าง
ขะมักเขม้นตั้งใจ เมื่อทุกอย่างพร้อม ถึงเวลาชิมซะที ทีแรกยังนึกในใจ เดี๋ยวคงมีน้ำ
ขลุกขลิกราดหน้าก๊วยเตี๊ยวมาต่างหาก แต่อ้าว เห็นทุกคนเริ่มคีบก๊วยเตี๊ยวกินกัน
หน้าตาเฉย เอ๊ะกินกันแบบนี้เหรอ เอามั่ง โอ้โหคราวนี้ถึงห้วยกระบอกเลย หอมฟุ้งทั้ง
ปากอร่อยอย่าบอกใคร มะรุมมะตุ้มพักเดียวหมด ต้องสั่งเพิ่มมาอีก ส่วนแกงจืดก็ไม่
น้อยหน้า ลูกชิ้นหมูนี่กรุ๊บอร่อยมาก เสียดายปั้นเล็กไปนิด ไม่งั้นเคี้ยวถึงใจแน่ กระ
เพาะหมูก็สุดยอดไม่คาว น้ำแกงเข้มข้นซดอร่อยดี ขาหมูเล่า ครั้งแรกที่เห็นสีสัน 
เอทำไมสีจืดชืดจัง ไม่เหลืองอร่ามเหมือนทั่วไป อย่างนี้จะอร่อยเรอะ แต่โทษที เจ้า
กรุงเทพฯที่ว่าดังๆ ยังต้องหลบมุมให้กับรสชาติของขาหมูห้วยกระบอกเจ้านี้เลยจะ
บอกให้ เนื้อนี่นุ่ม น้ำราดหอม อร่อยจริงๆ อีกอย่างที่อร่อยมาก ไม่พูดถึงไม่ได้เด็ด
ขาด คืออาหารยำที่กล่าวข้างต้น ฝีมือสะเด็ดยาดจริงๆ พรึบเดียวหมด ต้องปรุงอีก
จานตามคำขอ อร่อยมากมาย สรุปทั้งโต๊ะนั่งกินกันเจ็ดคน ค่าเสียหายแค่สี่ร้อยกว่า
บาท ถูกอย่างไม่น่าเชื่อ
 
จากนั้น ไปที่ศาลเจ้าไหว้เทพซานซันเกว็ดหว่อง หรือเทพสามภูเขา เล่าว่าเป็นพระ
ไม้ที่นำมาจากเมืองจีน อายุหลายร้อยปี เสร็จแล้วเข้าไปหาบุรุษอายุยืนอาศุกกุ๊ง ทุก
คนนั่งโต๊ะยาวประจัญหันหน้าเข้าหากัน การเสวนาเริ่มต้น โดยคุณอาคมเปิดฉากยิง
รัวปั้นซันขักฝ่ากับอาศุกกุ๊งอย่างเมามันส์ ทุกคนต้องเปิดโสตประสาททุกเส้น เพื่อให้
ได้ข้อมูลมากที่สุด แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่สามารถรับได้เต็มร้อย ได้มาแค่ห้าสิบ
คะแนนเท่านั้น แบบรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้าง เพราะไม่คุ้นสำเนียง สรุปแล้ว ได้เดิน
ทางมาแค่ครึ่งภูเขา ไม่อาจเข้าไปยังจุดลึกของก้นบึ้ง สมเป็นปั้นซันขักดินแดนครึ่ง
ทางภูเขาจริงๆ
 
กุ๊งบอกว่าเสี๊ยวถู๊ ปีกระต่าย ตอนนี้อายุเก้าสิบแปดปี โดยบวกตอนอยู่ในท้องแม่อีก
หนึ่งปีตามธรรมเนียมการนับของจีน เมื่อตอนหนุ่มๆอายุยี่สิบกว่า เคยทำงานเกี่ยว
กับการก่อสร้าง โดยตระเวณก่อสร้างไปเรื่อยทั่วทุกหนแห่งของเมืองจีน พออายุสาม
สิบกว่าจึงได้เดินทางมายังประเทศไทย เป็นคนมีร่างกายแข็งแรง เดินเหินเองได้
อย่างกระฉับกระเฉง ไม่ต้องพึ่งไม้เท้า ดวงตาและหูยังดี ไม่ต้องใช้แว่นกับที่เสียบหู 
ความจำดีเลิศ พูดจาโต้ตอบฉาดฉานคล่องแคล่ว ไม่ว่าจะป้อนคำถามอะไร ตอบ
ได้หมด ขอให้ถามเถิด สุดยอดจริงๆ
 
ตลอดเส้นทางกลับ ฝนกระหน่ำตกอย่างหนัก ระหว่างทางโชว์เฟอร์เห็นอะไรข้างทาง 
ก็อธิบายให้ความรู้ตลอด โดยเฉพาะเรื่องหญ้า ถามว่าที่เห็นข้างทางนั้นคือต้นอะไร 
ทุกคนตอบว่าต้นอ้อยเห็นๆ แต่ผิดครับ โชว์เฟอร์บอกว่า คือต้นหญ้าที่เขาปลูกไว้ให้
วัวควายกิน ทีนี้ก็กึ่งงงกึ่งไม่เชื่อซิ ร้อนถึงโชว์เฟอร์ต้องชลอรถแล้วชี้ให้ดูที่ลำต้น 
เห็นไหมมันไม่ใช่ลำอ้อย พินิจดู เออจริงด้วยลำต้นมันเรียวเล็กเท่านิ้วชี้ ไม่มีปล้อง 
ต้นหญ้าจริงๆ ต้นหญ้าเลี้ยงวัวควาย
 
ตามกำหนดการ จะแวะพระปฐมเจดีย์นครปฐม เพื่อกราบไหว้และให้หนุ่มมาเลย์
เที่ยวชมถ่ายรูป แต่ฝนตกหนักไม่หยุด เลยได้แค่ถ่ายรูปในรถ เป็นที่น่าเสียดาย 
 
ในที่สุด ด้วยฝีมือขั้นเทพ ที่ไม่ปราณีรถคันอื่น ได้พาคณะท่องเที่ยวกลับถึงกรุงเทพฯ
โดยสวัสดิภาพ ส่งคุณจ๊องหยินฮยุ่งลงที่บิ๊กซีอ้อมใหญ่ แล้วส่งไหง่ลงที่ห้างบิ๊กซีเพชร
เกษม เป็นอันจบข้อเขียนเที่ยวห้วยกระบอกแต่เพียงเท่านี้ ขอบคุณคุณอาคมที่เอื้อเฟื้อ 
เล่ายาวไปนิด ขออภัย

รูปภาพของ วี่ฟัด

มาดูรูปกันเร๊ว

ไปใหนมาใหนต้องรู้จักผู้หลักผู้ใหญ่ ว่าแล้วจองกว๊านหมิ่นโกเลยทำตีสนิทกับถูเถ่วศุกกุ๊งแบบเนียนๆ
 
 
ฉินโล่วเท้ฮากกาจากซาลาวัค มาเลเซีย ผู้ซึ่งมีความศรัทธาต่อซัมซันเกว๊ดหว่อง อย่างแรงกล้า จึงชักชวนถั่มหร่อยโกมาใหว้ที่ห้วยกระบอก
 
 
เต๊ะท่าถ่ายภาพกับซัมซันเกว๊ดหว่องหน่อยครับ
 
 
ผู้มีจิตรศรัทธาบริจาคเงินสร้างศาลของซัมซันเกว๊ดหว่อง ห้วยกระบอก ครั้งมีการชุมชุมคนฮากกา ในงานเปิดงานวิจัย ของสถาบันภาษาและวัฒนธรรมเอเซีย
 
 
นั่งเสวนากับถู่เถวศุกกุ๊ง อาฉินโล่วเท้ ชาวมาเลเซียยังยอมรับกับฉายาของถู่เถวที่ไหง่ได้ให้สมญานามว่า " ฮากกาเอ็นไซโคปีเดีย " อาถูเถ่วศุกกุ๊ง มีความรู้เกี่ยวกับฮากกามากจริงๆ หาตัวจับยาก 
รูปภาพของ tonkla

น่ารักจังเลยค่ะ

อุ๊บ พอดีเพิ่งมาดูกระทู้นี้ค่ะ จริงๆแล้วคนฮากกาหน้าตาดีนะเนี่ย ^^

 
hakka@hakkapeople.com    คุณความดี แด่บรรพชนและชาวฮากกาที่ฮึกเหิม Hakkapeople.com by Hakka Pakchong Association... Powered by Drupal