ตัวอักษร : อักษรภาพภาษาจีน

ตัวหนังสือภาพ (Pictograph)

ตัวหนังสือในโลกนี้ที่เป็นอักษรภาพที่ "อ่านรู้เรื่อง"
ผมรู้จักอยู่ 3 ชนิด

อักษรภาพอย่างอื่นแม้จะเป็นสัญลักขณ์พอสื่อให้เดาได้
แต่ก็ถือว่ายังไม่สามารถเข้าใจระบบการอ่าน
ไม่มีหลักเกณฑ์ไวยากรณ์เหมือนกับ 3 ชนิดอักษรภาษา
ที่กล่าวข้างต้นแล้ว

ท่านที่สนใจน่าจะค้นหาได้ไม่ยาก โดยเฉพาะปัจจุบันนี้
เรามีพระอาจารย์วิกกี้ พระอาจารย์กูเกิ้ล พระอาจารย์ยูทู้บ
และอื่นๆอีกมากมายปะเล้อปะเต๋อ

อักษรอียิปต์ นักโบราณคดีชาวฝรั่งเศส
ชื่อ ช็อง ฟร็องซัวส์ ช็องโพลิย็อง (Jean-François Champollion)
ถอดอักษรจารึกจาก โรเซ็ตต้าสโตน (Rosetta Stone) ได้สมบูรณ์
จึงทำให้เริ่มเข้าใจอักษรภาพอียิปต์ได้
แต่ในปัจจุบันก็ไม่มีการใช้สื่อสารกันแล้ว

อักษรน่าซี ก็ยังใช้กันอยู่ในจีนแถบตะวันตกเฉียงใต้
คือ หยวินหนาน (雲 南 ยูนนาน) และ ซื่อชวน (四 川 เสฉวน)

เพื่อให้ไม่ออกนอกทางที่(ผมแกล้ง)ตีกรอบไว้ของบล๊อกนี้
จึงขอกล่าวถึงเฉพาะอักษรภาพภาษาจีนที่เกี่ยวกับศิลปะจีน

ผมว่าคนจีนเนี่ย มีนิสัยชอบจดบันทึก ชอบขีดชอบเขียน
โดยมากเขียนแล้วมักจะลงวันเดือนปีศักราชไว้ด้วยเสมอ
ทำให้บันทึกของจีน สามารถให้คุณค่าทางประวัติศาสตร์
และโบราณคดีมีหลักฐานรองรับน่าเชื่อถือ

อีกทั้งด้วยจำนวนที่มากมาย ทำให้การศึกษาประวัติศาสตร์
และวรรณกรรมของจีน ยากที่จะมีผู้รู้มากจนเชี่ยวชาญทั้งหมด
จึงมีแต่ผู้รู้เฉพาะทางที่สนใจเป็นช่วง เป็นยุค หรือเป็นเรื่องๆ
ผมว่าคนๆหนึ่งตั้งแต่เกิดจนตายสิบชาติก็อ่านประวัติศาสตร์จีน
อักษรศาสตร์จีนไม่จบไม่สิ้น

นักศึกษาหรือหนอนตำราชาวจีนจึงต้องมีวิธีผ่อนคลาย

การแต่งบทกวีต้องอาศัยการ "เขียนตัวอักษร" (書 法)

ภาษาจีนมีตัวอักษรหลายแบบ เช่น

แบบหวัด (草 書 เฉ่าซู)

20 กว่าปีก่อน

ขนาดยาว(สูง) 4 เชียะ ประมาณวาหนึ่ง

雲 月 竹 林 (หยวินเยว่จู๋หลิน) เมฆจันทรา ป่าไผ่ ..(รูปซ้ายมือ)

髙 山 流 水 (เกาซานหลิวสุ่ย) ภูเขาสูง น้ำไหล ....(รูปขวามือ)

ความสนุกก็อยู่ที่เราได้ปาดป้ายร่ายพู่กัน

แต่...ทั้งหมดต้องให้เสร็จอย่าง..รวดเร็ว..สม่ำเสมอ..ต่อเนื่อง..ฉับพลัน

髙 เกา (11 ขีด)
山 ซาน (1 ขีด)
流 หลิว (8 ขีด)
水 สุ่ย (5 ขีด)

雲 หยวิน (1 ขีด)
月 เยว่ (3 ขีด)
竹 จู๋ (6 ขีด)
林 หลิน (32 ขีด)

วิธีแบบนี้ภิกษุนิกายเซ็น

เรียกว่า "วิถีแห่งอักษร" (書 道 ซูเต้า, โชโด)

รายละเอียด ลายเซ็น (洗 竹 冩)
ตราประทับ (洗 竹)