|
|
มหากวี ซูตุงพอ (苏東坡)
เขียนโดย เฉินซิ่วเชง เมื่อ อาทิตย์, 08/08/2010 - 08:41.
มหากวี ซูตุงพอ (苏東坡) ประสกแห่งเนินบูรพา : ภาคประวัติ มหากวี ..........โอ้โห เว่อร์ไปมั้ยเพ่? ไม่เห็นจะเคยได้ยินชื่อเรย ปล่าวคร้าบพี่น้อง ม่ายช่ายคำพูดผม แต่เป็นคำของ "วิลาศ มณีวัต" นักเขียนใหญ่ของไทยผู้ล่วงลับแล้ว ได้เรียกขานขนานสมัญญานาม ไว้ในหนังสือ "ชุมนุมกวีโลก" เล่าชีวิตของกวีที่โด่งดังของโลกจำนวน ๔๑ คน วิลาศ มณีวัตได้ใช้คำว่า "มหากวี" ประกอบนามแค่ ๓ คน ได้แก่ ซูตุงพอ (Su Dong-po)ของจีน ดานเต (Dante)ของอิตาลี กับ พุชกิน (Pushkin)ของรัสเซีย นอกนั้นวิลาศจะใช้คำ ยอดกวี กวีเอก กวี และไม่ใส่คำประกอบ ครับผม ขอชี้แจงแสดงเหตุขจัดเพทแห่งสงสัยแต่เบื้องแรกแค่นี้ก่อน รูปท่าน ซูตุงพอ ภูมิลำเนาของสกุลท่าน ซูตุงพอ อยู่ที่เหม่ยซาน (眉山) ในมณฑลเสฉวน
บิดาชื่อ ซูสวิน (蘇洵) หรือมักเรียกกันว่า "ซูผู้อาวุโส"
ครอบครัวนี้ได้สายเลือดดีจากทางบิดามารดา
ท่านกวี ซูซื่อ ได้ครูคนแรกตอนอายุ 6 ขวบ เป็นนักพรตลัทธิเต๋า เมื่อท่านกวีอายุได้ 10 ขวบ ก็สามารถจดจำและเล่าเรื่องราวต่างๆในรอบปีได้อย่างแม่นยำ มารดาของท่านได้ปลูกฝังเรื่องราววีรกรรมของบุคคลต่างๆ เพื่อให้ท่านกวีมีความรักชาติ รักประเทศ ตลอดจนรู้จักอุทิศตนเพื่อประโยชน์สาธารณะ เมื่ออายุ 17 ปี ท่านซูซื่อ ได้แต่งงาน เมื่ออายุ 19 ปี ท่านสามารถสอบได้บัณฑิตขั้น จิ้นซื่อ (进士) โอวหยางซิว สหายของบิดาท่านซูตุงพอ เมื่ออายุ 20 ปี ท่านเข้าเมืองหลวง เพื่อสอบเป็นบัณฑิตชั้นสูงสุด ปี คศ. 1060 ท่านกวีได้เข้ารับราชการ ต่อมาได้ย้ายไปที่เฟิงเสียง (凤翔) และทีอื่นๆ ปี คศ. 1065 ถูกเรียกตัวกลับเมืองหลวง คือเปียนเหลียง (ปัจจุบันคือไคฟง) ตอนต้นรัชกาลของจักรพรรดิ์ซ่งยิงจงท่านกลับไปรับราชการจนเติบโตในวงการการศึกษา ปีถัดมา บิดาท่านกวีได้ถึงแก่กรรม ตามธรรมเนียมท่านต้องลาออกเพื่อไว้ทุกข์
ปี คศ. 1069 ท่านได้กลับมารับราชการในราชสำนักอีก หวางอานสือ คู่ปรับของซูตุงพอ ขณะเดียวกัน ช่วงนี้เกิดเหตุการณ์สำคัญในนโยบายบ้านเมืองคือ หวางอานสือ (王安石) ขุนนางใหญ๋ระดับอัครเสนาบดีได้เสนอการปฏิรูประบบราชการ ท่านซูซื่อ และสหายชื่อ ซือหม่ากวง (司马光) ร่วมกับโอวหยางซิว ได้รวมหัวกันคัดค้าน ต่อต้าน องค์จักรพรรดิ์ได้แต่งตั้งท่านกวีให้เป็นผู้ถวายรายงานเกี่ยวกับระบบการสอบขุนนาง ปี คศ. 1074 ท่านได้แต่งงานอีกครั้ง มีภริยาเป็นสาวงามนาม หวางเจาหยวิน (王朝雲)
ใน 2-3 ปี ต่อมา ท่านก็ถูกย้ายอีก
ไม่ว่าจะย้ายท่านไปแห่งหนใด ท่านก็ไม่นำพาท้อถอย งานประพันธ์ก็ผลิตออกมาตลอดเวลา การถูกย้ายไปหูโจวได้ปลุกเร้าให้ท่านแต่งเรื่องราวเสียดสีราชสำนักมากขึ้น "สิ่งที่ถูกสร้างขึ้นมา(การปฏิรูป)จักต้องเสื่อมสลายไป
ปี คศ. 1079 ท่านกวีถูกจองจำพร้อมๆกับบุตรชายคนหนึ่ง ซือหม่ากวง สหายร่วมอุดมการณ์ ระหว่างที่ถูกเนรเทศ ท่านได้แต่งฟู่อีกหลายบท
ในปีถัดมาท่านได้พยายามสร้าง "หอหิมะ" (雪堂)
ปี คศ. 1082 ท่านจึงตั้งฉายาตนเองว่า ตุงพอ (東坡) ซึ่งแปลว่า "เนินบูรพา" ในปี คศ. 1084 ท่านถูกย้ายไปที่ หรูโจว (汝州) ในมณฑลเหอหนาน ปีต่อมาถูกย้ายไปที่ฉางโจว (常州) และ เติงโจว (登州) ในมณฑลซานตุง
ในปี คศ. 1086 หวางอานสือถึงแก่อนิจกรรม รูปวาดโดย จางลู่ (张路 : จิตรกรสมัยราชวงศ์หมิง) ปี คศ. 1089 ท่านได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้ว่าราชการเมืองหางโจว (杭州) ซูตี (苏堤) เขื่อนกั้นน้ำที่ทะเลสาบซีหูซึ่งท่านซูตุงพอให้สร้าง ปี คศ. 1093 ท่านได้รับการแต่งตั้งเป้นผู้ตรวจราชการถิงโจว (定州) ในมณฑลจี๋ลี่
ปี คศ. 1094 ท่านถูกลดตำแหน่งและถูกเนรเทศไปยังหุ้ยโจว (惠州) ในมณฑลกวางตุ้ง
จนปี คศ. 1097 งานประพันธ์ของท่านก็ได้สร้างความเดือดร้อนแก่ตนอีกคราหนึ่ง ท่านเดินทางมาถึง ตานโจว (儋州) ในวันที่ 13 เดือน 7 ปีเดียวกัน
ปี คศ. 1100 ท่านซูตุงพอได้รับพระราชทานอภัยโทษ ท่านซูตุงพอได้เริ่มออกเดินทางไปเยี่ยมมณฑลกวางตุ้ง แล้วจึงบ่ายหน้าไปเสฉวน จนเดือน 5 ของปีถัดมา ท่านเดินทางไปถึงเจินโจว (真州) ในมณฑลเจียงซู เดือน 6 ท่านจึงลาออกจากราชการ เดือน 7 วันที่ 28 ท่านก็ถึงแก่กรรม ตรงกับปี คศ. 1101 สิริอายุได้ 65 ปี
ศพของท่านซูตุงพอได้รับการบรรจุไว้ที่สุสานในหมู่บ้านเตี้ยวไถ (钓台乡) ป้ายจารึกสุสานท่านเขียนโดยน้องชายผู้เป็นปิยมิตรนาม จื่ออิ๋ว ปี คศ. 1210 มีการตั้งป้ายรำลึกถึงท่านที่ห้องโถงบรรยายของวิทยาลัยประจำมณฑลไหหลำ
ปี คศ. 1235 ท่านได้รับพระราชทานสถาปนายศเป็น เหวินจง (文忠) .................................................................... ผลงานด้านจิตรกรรม ภาพเขียนแบบ "ปัญญาชน" หรือแบบ "นักปราชญ์" มีชื่อเรียกว่า "เหวินเหรินพ่าย" ( 文人派 : Literati Painting School) หามาให้ชมได้ 3 ชิ้น (ภาพไม่ค่อยชัด หายากมาก) รูปวาดฝีมือท่าน ซูตุงพอ "ไผ่" (竹图) รูปวาด "ต้นไผ่" โดยท่าน ซูตุงพอ รูปวาดฝีมือ ซูตุงพอ ต้นไม้แห้งกับก้อนหิน (枯木怪石) ลายมืออักษรศิลป์ของ ซูตุงพอ "黄州寒食詩巻" รูปภาพซูตุงพอสวมเกี๊ยะ วาดโดย จางต้าเชียน ท่านมหากวีซูตุงพอ และท่านหวงถิงเจียน (黄庭坚)
ท่านมหากวีได้ทิ้งผลงานนิพนธ์ไว้จำนวนมาก
ความไพเราะ ความคมคาย ความเปี่ยมสาระอรรถะ กินใจ สะเทือนอารมณ์ ฯลฯ .............................................................. โอ....ฟังแล้ว การเมืองในราชสำนักซ้องเนี่ย ชุลมุลวุ่นวายไม่แพ้ประเทศไหนๆเรย ความเคารพในสิ่งที่ตนเองเชื่อ ความมั่นใจ ความกล้าหาญ ท่านยอมหัก มิยอมงอ ผมจึงอยากแถมต่อท้ายสมัญญาอีกว่า "มหากวี จอมถูกย้าย" 5555+ มีรูปภูมิสถานบ้านเกิดของท่านมหากวีมาฝาก รูปสลักบนศิลาของสกุล "ซู" 3 รุ่น รูปสลักบนศิลา ซูตุงพอสวมหมวกก๊วยเล้ย กอไผ่ที่หน้าศาล "3 ซู" ต้นลิ้นจี่ที่มีตำนานว่าปลูกโดยท่าน ซูตุงพอ ห้องดื่มน้ำชาใต้ร่มเงากอไผ่ ศาลา "โอบอุ้มแสงจันทรา" ศาลา "เรือเก็บดอกไม้" ลายมือท่าน ซูตุงพอ คัดลอกแล้วแกะสลักบนแท่งศิลา ชื่อสถานที่ ศาลา ต่างๆ ล้วนนำมาจากบทกวีของท่านซูตุงพอทั้งสิ้น ..................................................................
เหนื่อยล้ากันแระ มาฟังเพลงดีกว่า http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=dingtech&group=4 »
|
|
hakka@hakkapeople.com คุณความดี แด่บรรพชนและชาวฮากกาที่ฮึกเหิม | Hakkapeople.com by Hakka Pakchong Association... Powered by Drupal |
ความคิดเห็นล่าสุด
12 hours 1 นาที ก่อน
16 hours 54 min ก่อน
20 hours 5 min ก่อน
1 วัน 13 hours ก่อน
3 days 12 hours ก่อน
1 สัปดาห์ 2 days ก่อน
1 สัปดาห์ 3 days ก่อน
1 สัปดาห์ 3 days ก่อน
1 สัปดาห์ 3 days ก่อน
1 สัปดาห์ 4 days ก่อน