但愿人长久 ( ตั้นย้วนเหยินฉางจิ่ว - ขอให้มีอายุยืนยาว ) เพลงจากบทกวีอมตะของ ซูตงปอ ( กวีในดวงใจของกิมย้ง ผู้แต่งมังกรหยก )

明月几时有
ming yue ji shi you
หมิง เยี่ย จี่ สือ โหยว
จันทร์กระจ่างฟ้าจักมีในยามใด
把酒问青天
ba jiu wen qing tian
ปา จิ่ว เหวิ่น ชิง เทียน
ยกจอกสุราขึ้นถามต่อฟ้า
不知天上宫阙 今昔是何年
bu zhi tian shang gong que jin xi shi he nian
ปู้ จือ เทียน ซั่ง กง เชี่ยว์ จิน ซี ซื่อ เหอ เหนียน
ไม่อาจรู้ ว่าวิมานบนสรวงสวรรค์ ณ ยามนี้เป็นปีใด
我欲乘风归去
wo yu cheng feng gui qu
หว่อ อี้ว์ เฉิง เฟิง กุย ชวี้
ข้าใคร่โดยสารวายุกลับไป
唯恐琼楼玉宇
wei kong qiong lou yu yu
เหวย ข่ง ฉยง โหลว อวี้ อวี้
แต่เกรงวิมานหยกอันงดงาม
高处不胜寒 起舞弄清影
gao chu bu sheng han qi wu nong qing ying
เกา ชู่ ปู๋ เซิ่ง หาน ฉี อู่ น่ง ชิง อิ่ง
ยิ่งสูงยิ่งเหน็บหนาว ร่ายรำเพื่อสร้างเพียงรูปเงาเสมือน
何似在人间
he si zai ren jian
เหอ ซื่อ ไจ้ เหริน(เหยิน) เจียน
ไหนเลยเทียบได้กับโลกมนุษย์
* 转朱阁 低绮户 照无眠
zhuan zhu ge di qi hu zhao wu mian
จ่วน จู เก๋อ ตี ฉี่ หู้ เจ้า อู๋ เหมี่ยน
เดือนเคลื่อนคล้อยสาดแสงแดงชาดจนผู้คนมิอาจหลับใหล
不应有恨 何事长向别时圆 (别时圆)
bu ying you hen he shi chang xiang bie shi yuan
ปู้ อิง โหย่ว เฮิ่น เหอ ซื่อ ฉาง เซี่ยง เปี๋ย สือ หยวน
ไม่ควรคั่งแค้นไม่ว่าเรื่องใด เมื่อห่างกันไกลต่างคลี่คลาย
人有悲欢离合
ren you bei huan li he
เหริน(เหยิน) โหย่ว เปย ฮวน หลี่ เหอ
อันมนุษย์ล้วนมี สุข-ทุกข์ พบ-พราก
月有阴晴圆缺
yue you yin qing yuan que
เยี่ยว์ โหย่ว ยิน ฉิง หย่วน เชียว์
ดั่งเดือนขึ้น-แรม เต็มดวงหรือเพียงเสี้ยว
此事古难全 但愿人长久 千里共婵娟**
ci shi gu nan quan dan yuan ren chang jiu qian li gong chan juan
สือ ซื่อ กู่ น่าน ฉวน ต้าน ย่วน เหริน(เหยิน) ฉาง จิ่ว เชียน หลี่ ก้ง ฉ่าน จวน
เฉกเช่นนี้มาเนิ่นนาน อธิษฐานให้เธอที่อยู่แสนไกลมีอายุมั่น
ได้ร่วมชมแสงจันทร์กระจ่างด้วยกันตลอดไป